گنجور

شمارهٔ ۴۰۴

ما بهر ساقیان دل فرزانه سوختیم
مجموعه ی خیال بمیخانه سوختیم
آبی بر آتش دل ما هیچ کس نزد
چندانکه پیش محرم و بیگانه سوختیم
ما را کسی در انجمن خویش ره نداد
چون بیکسان بگوشه ی ویرانه سوختیم
غمخوار گو مسوز سپند از برای ما
ما چون در آتش دل دیوانه سوختیم
هرگز نداد صحبت بیگانه پرتوی
پیش چراغ خویش چو پروانه سوختیم
جان در سر زبان شد و کوته نشد سخن
افسوس کاین چراغ بافسانه سوختیم
تا صحبت تو هست چه پرتو دهد دگر
حالا به یک کرشمه ی مستانه سوختیم
بس خرمن مراد فغانی بباد رفت
ما غافلان در آرزوی دانه سوختیم

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ما بهر ساقیان دل فرزانه سوختیم
مجموعه ی خیال بمیخانه سوختیم
هوش مصنوعی: ما به خاطر دوستداران و دل‌های آگاه، دلمان را فدای آنها کردیم و به خاطر رویاهایمان، زندگی‌مان را به بزم و شادی‌ها تقدیم کردیم.
آبی بر آتش دل ما هیچ کس نزد
چندانکه پیش محرم و بیگانه سوختیم
هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌داند که ما چقدر در دل خود آتشی داریم و چقدر سوخته‌ایم، نه محرم و نه بیگانه.
ما را کسی در انجمن خویش ره نداد
چون بیکسان بگوشه ی ویرانه سوختیم
هوش مصنوعی: کسی در جمع ما را راهنمایی نکرد و به ما توجهی نکرد، بنابراین مانند دیگران در گوشه‌ی تنهایی و دلسردی سوختیم و رنج بردیم.
غمخوار گو مسوز سپند از برای ما
ما چون در آتش دل دیوانه سوختیم
هوش مصنوعی: دوست غم‌خوار، لطفاً نگذار که آتش از تو به دل ما برسی. ما خود در آتش عشق دیوانه‌وار سوخته‌ایم.
هرگز نداد صحبت بیگانه پرتوی
پیش چراغ خویش چو پروانه سوختیم
هوش مصنوعی: هرگز اجازه نده که صحبت یا نظر دیگران بر نور و روشنایی واقعی خودت تأثیر بگذارد. ما مانند پروانه‌ای هستیم که در جست‌وجوی نور خود می‌سوزیم.
جان در سر زبان شد و کوته نشد سخن
افسوس کاین چراغ بافسانه سوختیم
هوش مصنوعی: جانم در دل کلام قرار گرفت و سخن کوتاه نشد. افسوس که این نور وجود ما به خاطر یک افسانه خاموش شد.
تا صحبت تو هست چه پرتو دهد دگر
حالا به یک کرشمه ی مستانه سوختیم
هوش مصنوعی: تا زمانی که با تو صحبت می‌کنم، دیگر چه افکاری می‌تواند به سراغم بیاید؟ حالا با یک ناز و کرشمه‌ی جذاب تو، ما به هیجان و شوقی دچار شده‌ایم.
بس خرمن مراد فغانی بباد رفت
ما غافلان در آرزوی دانه سوختیم
هوش مصنوعی: بسیاری از آرزوها و خواسته‌های ما مانند خرمنی از غله در باد پراکنده شد. در حالی که ما غافل بودیم و فقط به فکر به دست آوردن دانه‌ای بودیم، در آتش آرزوهایمان سوختیم.