هوش مصنوعی: آیا کسی که در دوریت افتاده، نتوانسته تمام وجودش را بسوزاند؟ معمولاً به نام فراق، موعدی معین می‌شود.

هوش مصنوعی: مرده به سوی خود، فرا رسیدن جدایی را می‌خواند. چه روز فاجعه‌آوری است که مرگ پیامی از آشنایی با خود دارد.

هوش مصنوعی: من به ستاره‌های رقیبان حسد نمی‌ورزم، زیرا فیض و نعمت او چون ظاهر شود، در همه جا گسترده است.

هوش مصنوعی: من در عذاب سنگین جدایی هستم و دلم می‌خواهد کسی که باعث این آتش سوزان در درونم شده، به خاطر خیالات بیهوده‌اش، مجازات شود.

هوش مصنوعی: این کبھیت به بیان احساس شاعر درباره درد و رنج ناشی از عشق و دشمنی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که شراب‌خوار مورد نظر او، به نوعی زندگی او را گرفته است، و در عین حال از رقیب بدخو سوال می‌کند که چه چیزی بیشتر از این می‌تواند به او آسیب بزند. به طور کلی، این ابیات احساسات عمیق و تضادهای انسانی را بازگو می‌کند.

هوش مصنوعی: با آرزوی دیدن او، نگاه کن که چگونه صبح خندان و شاداب شروع می‌شود، اما او در غم و حسرت گذشته‌اش در عصر، تنها می‌نشیند.

هوش مصنوعی: کودک در روز خوب، از تو شادی و خوشی می‌بیند، زیرا بخت او همیشه در کمین است و منتظر فرصت است.