هوش مصنوعی: چه کنم وقتی که آن فرد شجاع، به گونه‌ای رفتار می‌کند که مرد و زن را از خود می‌نگراند و به خاطر زیبایی و دلربایی‌اش، چشمان حسودان را به خود جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: او به نحوی دلربا و فریبنده است که با هر نگاهی به من آسیب می‌زند، در حالی که لباسش به لطافت برگ گل است.

هوش مصنوعی: همهٔ چهره‌های زیبا به خاطر آستین یوسف (که نماد زیبایی و محبت است) ناراحت و غمگین هستند، اما تنها کسی که در جمع حاضر است، اوست که لباس عشق و دلبری را بر تن دارد.

هوش مصنوعی: به صد رنگ و به طورهای مختلف، به خاطر آن زیبایی شگفت‌انگیز، دلم به شدت می‌سوزد. آن زیبایی مانند مستانی است که موهایش را به زیبایی ریخته و لباسش چاک‌دار است.

هوش مصنوعی: کسی که از نگاه روشن و امید جدا شود، می‌تواند سال‌ها و ماه‌ها را به اندوه و غم بگذراند و در غم خود همچنان بماند.

هوش مصنوعی: دل من را به شدت می‌شکنی و دوباره می‌سازی، اما چرا بر من رحم نمی‌کنی؟ ای کسی که نصیحت می‌کنی، عاشق باید با این حال مرگ خود را بپذیرد.

هوش مصنوعی: ای نسیم، بگو حال فغان و ناله‌ام چگونه است! دیگر درد و رنج دوری از وطن آن قدر زیاد شده که دیگر نمی‌توانم آن را از یارانم پنهان کنم.