هوش مصنوعی: در برابر لب‌های تو، کسی جان خود را از دست داد، اما هیچ موجودی از دست تو به دلیل محبت و مهرت آسیب ندید.

هوش مصنوعی: جاوید کام را به دست آور که تو همانند یک گلدسته در باغ زندگی هستی که هیچگاه تحت تأثیر بادهای سرد پاییزی قرار نگرفته‌ای.

هوش مصنوعی: فردا چه پاسخی برای آرزوهای کدام عاشق خواهد داشت، در حالی که او هیچ هدف و خواسته‌ای از دنیا ندیده است؟

هوش مصنوعی: کسی که فکر می‌کند رفتن تو باعث مرگ من شده، در حالی که هیچ نشانه‌ای از خون در دامن پاکت ندیده است.

هوش مصنوعی: کیست که در دلش این فکر خطور کرده که بداند من از چه چیزی رنج می‌برم؟ این دشمنی که مرا سوزانده، نه درد من را دیده و نه نشان پنهانم را.

هوش مصنوعی: هیچ کس را به درد سر نینداز، من به راحتی طعنه می‌زنم، چه ارزشی دارد که درد خاصی بکشم وقتی که زخم زبان کسی را نخورده‌ام.

هوش مصنوعی: زاغ سیاه در پناه من قرار نگرفت، چون از ننگ کرگس، عیب‌ها و نقص‌هایی را که در این استخوان وجود دارد، نمی‌توان نادیده گرفت.

هوش مصنوعی: به محض اینکه چشمش را باز کرد، فغانی را دید که هیچ گونه دیگر و به هیچ شکلی کمرش را نمی‌بیند.