هوش مصنوعی: من دیوانه‌ام و در کلامم همه چیز به هم ریخته است. در نوشته‌ام داستان عشق و جنون به وفور یافت می‌شود.

هوش مصنوعی: مدتی می‌توان صدای ناله‌های ما را شنید، ای شاد و خوشحال، که صدای ساز و آواز آرام شده است.

هوش مصنوعی: برای نابود کردن خودم چه نیازی به حضور در جشن تو دارم؟ تنها یک نگاه که به بیرون می‌اندازم، کافیست.

هوش مصنوعی: چقدر باید از دیدن رقیب رنج بکشم؟ عمری را صرف درد و دل کرده‌ام، اما حالا دیگر بس است.

هوش مصنوعی: ای شانس و تقدیر، جمع ما را خوشحال کن و به ما شادی بده! سال‌های زیادی من به دلیل ناتوانی و مشکلات، در رنج و سختی سپری کردم.

هوش مصنوعی: اگر دوستی بی وفا و رسوا شدم، مرا بکش تا به جنون و افسردگی‌ام پایان دهي.

هوش مصنوعی: این چه نوایی است که در دشت و کوه بلند می‌شود؟ همه جا پر از فریاد و گریه است و هیچ جایی نیست که از عشق تو متاثر نشود و غم آن در دلش نرود.