هوش مصنوعی: باده‌ای که همواره در جام توست، نشانه‌ای از اشک‌های سرخ من است. به نظر می‌رسد که غنچه زیبا و قرمز رنگ تو، به شدت تشنه خون من است.

هوش مصنوعی: محفل خوش و شاداب آن است که من به طور عمدی از لیلی صحبت کنم و هر کس که حال من را بپرسد، بگوید که من دیوانهٔ او هستم.

هوش مصنوعی: چهره‌ی زرد من نشانه‌ای از درد و رنجی است که در درونم دارم و این وضعیت نشان‌دهنده حالتی است که از خود بروز می‌کنم.

هوش مصنوعی: سایه موفقیت و شرافت ملاقات با تو مانند نور خورشید و بخت مبارک من است.

هوش مصنوعی: زیبایی تو به روح من صفا و روشنی می‌بخشد و دیدن صورت تو، زینت‌بخش لطافت و طبع موزون من است.

هوش مصنوعی: در میخانه، جایی برای برگزاری جشن بزرگ فریدون وجود ندارد. اینجا، گوشه‌ی دیر مغان تنها جایی است که من، بزم فریدون را تجربه می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که با قلم خود به تصویر کشیدم زیبایی زلفت، دلنشینی آن به شعرم جادو و سحر خاصی بخشید.