هوش مصنوعی: پرنده‌ای که به دام مشکلات نیفتاد و در برابر وسوسه‌ها مقاومت کرد، از تمایلات بی‌فایده فاصله گرفت و تحت تأثیر ناملایمات قرار نگرفت.

هوش مصنوعی: پروانه‌ای که به شمع نزدیک شد و عاشقانه به آن تعلق گرفت، نتوانست از دایره عشق خارج شود تا وقتی که کاملاً سوخت و ناپدید شد.

هوش مصنوعی: دل من در جمع زیبایی‌های آتشین نتوانست نام وفا را بیاورد، چرا که با وجود صدها بی‌مهری، هنوز نسوخته است.

هوش مصنوعی: دل من هرگز از یاد تو جدا نشده است، حتی اگر کوچک‌ترین نشانه‌ای از عشق و وابستگی هم باشد، آن نشانه نیز از درد جدایی نمی‌سوزد.

هوش مصنوعی: در چشم‌هایم اشک و در دل‌ام آتش است و در حیرتم که چرا این حال مرا نکشت و چرا شعله‌های آتش درونم مرا نسوزاند.

هوش مصنوعی: در جمعی که شمع روشن است و چهره‌های خندان دارند، من از زیبایی و جاذبه آن لحظه نتوانستم دور شوم، زیرا ترسیدم که احساساتم آسیب ببیند و دلی شکسته شود.

هوش مصنوعی: در جایی نشد که یاد تو و لذت‌ها را فراموش کنم، چون از آرزوی زیبایی چهره‌ات، دل‌های زیادی سوخت و خراب شد.