هوش مصنوعی: در دل من شوری عجیب از عشق و زیبایی وجود دارد؛ دلداده‌ای هست که مانند جهنم روح مرا می‌سوزاند، اما در عین حال، از عشق این دلداده احساس بهشتی دارم.

هوش مصنوعی: وقتی که شیفته آتش عشق تو شدم، مانند پروانه‌ای در حال سوختن هستم و هر لحظه در فکر اینم که آیا این من هستم یا شخص دیگری.

هوش مصنوعی: وقتی در بستان می‌گردم، احساس می‌کنم که با هر گل داغی که در وجودم وجود دارد، یک آتش شعله‌ور در دل من نهفته است. غم‌هایم مانند زخم‌هایی هستند که هر لحظه آتش می‌زنند.

هوش مصنوعی: من دائم به یاد شراب لعل رنگ تو هستم و چنان غرق در این یادآوری هستم که به یادم نمی‌آید جایی هست که بهشتی از آب شیرین وجود دارد.

هوش مصنوعی: عشق و شوق دیدن تو به قدری در قلبم شعله‌ور است که گویی آتش روشنی در دل خاکسترها وجود دارد.

هوش مصنوعی: گل‌نامه‌ای که باران بهاری با اشک خود شستشو داده، هر صفحه‌اش یادگاری از درد و رنج پاک دلان است.

هوش مصنوعی: هر حبابی که از چشم می‌آید، فریادی است از درد جدایی در حالی که در آرزوی باده‌ای است که از آن سنگ سرخ، رنگین است.