گنجور

شمارهٔ ۱۲۶

عیدست و نوبهار و چمن سبز و خرّمست
ماییم و روی دوست که نوروز عالمست
بر سرو نازپرور من می‌کند سلام
هر شاخ گل که در چمن جان مسلّمست
از نازکان سرو چمن سرو ناز من
در جلوهٔ کمال به خوبی مقدّمست
بخرام سوی باغ که از جا رود قدم
شمشاد را که بر لب جو پای محکمست
بر باد اگر رود دل ما در هوای توست
انگار کز حریم چمن غنچه‌ای کمست
زان گل که می‌نهند به نازش به تاج سر
گاه خرام سروقد آن خاک مقدمست
ای گل مخوان فغانی غمدیده را به باغ
گشت چمن مناسب د‌ل‌های بیغمست

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

عیدست و نوبهار و چمن سبز و خرّمست
ماییم و روی دوست که نوروز عالمست
هوش مصنوعی: امروز عید و فصل بهار است و چمن‌ها سبز و شادابند. ما در کنار هم و با روی دوست، روشنایی و خوشنودی جهان را تجربه می‌کنیم.
بر سرو نازپرور من می‌کند سلام
هر شاخ گل که در چمن جان مسلّمست
هوش مصنوعی: هر شاخه گلی که در باغ بهاری روید، به سرو نازپرور من سلام می‌کند، زیرا جان او در این باغ زندگی می‌کند.
از نازکان سرو چمن سرو ناز من
در جلوهٔ کمال به خوبی مقدّمست
هوش مصنوعی: در میان زیبایی‌های چمن، سرو زیبا و دلربا من به خاطر کمال و زیبایی‌اش در جلوه و نمایش، اولویت دارد.
بخرام سوی باغ که از جا رود قدم
شمشاد را که بر لب جو پای محکمست
هوش مصنوعی: به سمت باغ برو، زیرا قدم‌های شمشاد در جایی محکم قرار دارد و به آب نزدیک است.
بر باد اگر رود دل ما در هوای توست
انگار کز حریم چمن غنچه‌ای کمست
هوش مصنوعی: اگر دل ما در آرزوی تو به باد برود، انگار که یک غنچه از حریم باغ کم شده است.
زان گل که می‌نهند به نازش به تاج سر
گاه خرام سروقد آن خاک مقدمست
هوش مصنوعی: از آن گلی که به خاطر زیبایی‌اش آن را در تاج قرار می‌دهند، سر و قامت آن، خاک زیر پایش را می‌سازد.
ای گل مخوان فغانی غمدیده را به باغ
گشت چمن مناسب د‌ل‌های بیغمست
هوش مصنوعی: ای گل، ناله‌های کسی که غم دارد را نیاور؛ چرا که چمنزار برای دل‌های بی‌غم مناسب است.