هوش مصنوعی: چهره‌ام از صحبت‌های تلخ مردم پژمرده شده، مانند زهر در دهانم و لبانم در حال لبخند زدن است.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم تحمل کنم و جایی برای صبر ندارم. ای دل، به من نزدیک شو که قلبم نیاز به رحمت دارد.

هوش مصنوعی: سیاره‌ای که نماد عشق و محبت است، در زندگی من مشکلاتی ایجاد کرده است. این مشکلات به خاطر ستاره‌ها و اجرام آسمانی نیست، بلکه ناشی از عشق توست.

هوش مصنوعی: می‌دانم که حرف‌های نصیحت‌آمیز دلنشین هستند، اما خطر و آسیب زبان ساقی در گفتن سخنان شیرین وجود دارد.

هوش مصنوعی: صورت زیبا و شگفت‌انگیز او، همچون ابری به رنگ نیل، باعث می‌شود که اشک و خون از چشم‌هایم بریزد. این زیبایی و رنگ‌ها برای من بسیار حیرت‌انگیز و غیرعادی به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: با هر کسی که در مسیرت مقابله کردی، سر و جانش را فدای تو کرد. حالا در برابر اسبت، چه خونریزی‌ای وجود دارد که در کاسه‌ی سمش نباشد؟

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که فریاد و ناله کنی، به جایی نخواهی رسید. تنها کسی که می‌تواند به تو کمک کند، همان خضر (نماد راهنمایی و بصیرتی) است. در واقع، او باید تو را از سردرگمی نجات دهد، چون خودت در مسیر زندگی‌ات گم شده‌ای.