هوش مصنوعی: ای زندگی، چون گل سرخ تو وجودم را به تب و تاب می‌آورد، همان‌طور که گل‌های باغ جانم هنوز شکفته نشده‌اند.

هوش مصنوعی: دل شاداب و امیدوار به وصل تو مانند ساغر آفتاب است، اما چگونه می‌تواند این بار سنگین را تحمل کند؟

هوش مصنوعی: هر بار که صبح می‌رسد و غنچه‌ها با شبنم تازه می‌شوند، برای گفتن نام تو آماده می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر از عطر گل تو خبری نباشد، بلبل این همه فریاد و ناله را نمی‌کند.

هوش مصنوعی: خم ابروی تو در دل‌ها مانند محرابی است که دعاهای ما را به سوی مرزهای دور می‌برد.

هوش مصنوعی: باد صبحگاهی با نفسی که از لعل تو می‌آید، حالتی ایجاد می‌کند که غنچه‌ی دلتنگی را از حالت خفقان بیرون می‌آورد و به زندگی می‌آورد.

هوش مصنوعی: پرنده سحر از بلبل در باغ تو یاد گرفت که این نغمه زیبا را به اهل سخن آموزش دهد.

هوش مصنوعی: تا هنگامی که اسب تو در باغ آسمان بچرخد، صبح، راه کاهی را تمیز می‌کند.

هوش مصنوعی: ای که بخشش تو از سفره‌ی پر نعمت بسیار است، براستی که چون عیسی بر ما نازل می‌شوی. ای که بر سفره‌ای که به ما داده‌ای، این نان را که در دست داریم، به ما ارزانی می‌داری.

هوش مصنوعی: وجود تو منبعی از دانش است که هیچ‌گاه تحت تأثیر آموزش و یادگیری قرار نگرفته و همواره خالص و دست نخورده باقی مانده است.

هوش مصنوعی: دست تو همان دستی است که از توان و قدرتش تنها بر روی ورق ماه، خطی نرم از نیاز نوشته است.

هوش مصنوعی: اگر در جریان حوادث، خار و زخمی ایجاد کنی، در این دنیا اجازه نخواهی داشت تا بهار را تجربه کنی و همیشه در پی خزان و تلخی‌ها خواهی بود.

هوش مصنوعی: اگر حمایت و نگهداری از تو در بازار جهانی برقرار باشد، دیگر این هفت دکان بسته نخواهد شد.

هوش مصنوعی: خورشید که به خاطر تأثیرش، معیار ارزش طلا و جواهر است، از نوری که در دل تو وجود دارد، می‌درخشد و می‌فروزد.

هوش مصنوعی: این بیت می‌گوید که اثرات نیکی و کرامت تو در دل کسی مانند آتش سوزاننده است که می‌تواند از صدف، گوهر ارزشمندی را به وجود آورد. به عبارت دیگر، اعمال نیکو و مهربانی در دل دیگران تأثیر عمیقی می‌گذارد و می‌تواند باعث ایجاد زیبایی و ارزش‌های باارزش شود.

هوش مصنوعی: هر پشه‌ای که از میدان تو عبور کند، می‌تواند نفس یک فیل در حال دویدن را به راحتی از پای درآورد.

هوش مصنوعی: جز خالق تو، چه کسی می‌تواند از پس پرده‌ی شگفتی‌ها، شیر نیرومند را به نمایش بگذارد؟

هوش مصنوعی: حریم تو برای مردم بهشتی است و گل صدبرگ، مانند نشانه‌ای از آرامش و امنیت، در آنجا قرار دارد.

هوش مصنوعی: در پیشانی نگهبان و دربان تو نشانه‌ای از چین و کدورت نیست، بلکه در اینجا همه یکسانند و نه تنها پادشاهان بلکه افراد عادی نیز در این محیط به طور برابر دیده می‌شوند.

هوش مصنوعی: عاشقان عشق تو در چشم خود هیچ نظم و ترتیبی ندارند و مانند سکندر، صاحب قدرت و سلطنت هم نیستند.

هوش مصنوعی: اگر نور تو نباشد، خوبان و زیبایی‌ها نیز به اندازه یک ذره ارزش ندارند. آن‌ها مانند قمر و خورشید نمی‌درخشند و شان و مقامشان پایین می‌آید.

هوش مصنوعی: کیست که به زیبایی آسمان و شگفتی‌هایش بتواند در اثر داغی که تو به دل داشتی، خود را نشان دهد و از حسرت تو بارها دچار سوختن شود؟

هوش مصنوعی: در اطراف تو، هیچ کدام از ستاره‌های آسمان نمی‌توانند چهره خوشبختی را نشان دهند، جز اینکه از سوی ستاره سعد باشد.

هوش مصنوعی: ماهیت دیدار تو در نظر من مانند آیینه‌ای است که هدفش نمایش بت‌هاست.

هوش مصنوعی: اگر کسی را به حقیقت و علم نزدیک کنی، از آموزه‌های نادرست و بی‌پایه رها می‌شود.

هوش مصنوعی: خوشبختی و خوشی ناشی از ارزش و زیبایی تسبیح تو، باعث می‌شود که راهبان و زاهدان، از بند و زنجیرهای دنیوی رهایی یابند.

هوش مصنوعی: می‌گویند که داستان‌ها و افسانه‌ها می‌توانند تیزی و قدرت تیغ را افزایش دهند و تیغ تو را از الماس هم تیزتر کنند.

هوش مصنوعی: آن روزی که در میدان قیامت با کارهای نیک و نیکوکاری، انسان‌ها به سرنوشت خود پی خواهند برد.

هوش مصنوعی: دولت و قدرت نمایان می‌شود و نامه‌ی کارها و اعمال مردم، چه پیر و چه جوان، به نمایش گذاشته می‌شود و گناهان پنهان همه نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: خواب‌آلودگان و امیدواران، به یاد خشم و محبت خداوند، جان‌های مضطرب و دل‌های پررفت و برگشت فکر می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر قسمتی از بدن در زمان شهادت، خوبی‌ها و بدی‌ها، سود و زیان را بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: هر فردی براساس اعمال خود به سرنوشت خود می‌رسد و در آنجا دشمنان به دشمنی یکدیگر نمی‌پردازند و هیچ کس از ضمانت یا ضمانت‌نامه‌ها خبری ندارد.

هوش مصنوعی: از ترس بار سنگین مشکلات و عواقب بد، نه می‌توانم سبک و آزاد باشم و نه تحمل درد و سختی را دارم.

هوش مصنوعی: در دل کسانی که مرتکب گناه شده‌اند، آتش و دود سوزاننده‌ای وجود دارد که باعث می‌شود چاقوها و تیغ‌های کشنده خود را تیز کنند.

هوش مصنوعی: در دنیای جسم و بدن، کسانی که مرتکب گناهان می‌شوند، به دلیل اعمالشان از رسیدن به مقام و جایگاه واقعی خود بی‌بهره‌اند و به هیچ‌گونه آرامش و راحتی نخواهند رسید.

هوش مصنوعی: ندامت و پشیمانی نمی‌تواند موجب آرامش و راحتی برای کسی که در صحرای قیامت تشنه است، شود.

هوش مصنوعی: در آن روز که همه دست‌ها در دام سرنوشت تو گرفتار باشند، اگر فارس نتواند از شدت غم خود آهی بکشد، تو بر کنترل و اختیار خود تسلط داری.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هم مومن و هم کافر در سرنوشت خود تحت تأثیر اعمالشان قرار می‌گیرند. به عبارت دیگر، جایگاه هر یک از آنان در بهشت و جهنم بر اساس رفتار و ایمانشان تعیین می‌شود. بهشت و جهنم به عنوان دو مقصد نهایی در نظر گرفته شده‌اند که در نتیجه‌ی انتخاب‌های فردی شکل می‌گیرند.

هوش مصنوعی: محبت و مهربانی تو موجب عفو و بخشش خطاهای کوچک و بزرگ می‌شود. نه تنها نور خورشید که به همه جا می‌تابد، بلکه حتی ذرات ریز هم از قدرت بخشش تو بی‌نصیب نخواهند ماند، چه کسی که در حرکت است و چه کسی که ثابت ایستاده است.

هوش مصنوعی: سرسبزی و آزادی ناشی از لطف و بخشش توست. هم سبزه‌ای که بر روی زمین افتاده و هم سروی که به آرامی در حال حرکت است، به خاطر تو زندگی و زیبایی دارند.

هوش مصنوعی: با عشق تو، نرگس مست و شاداب می‌شود، حتی اگر سرمه‌اش را از خاک میخانه‌های زرتشتیان بگیرد.

هوش مصنوعی: من آن بلبل ناراحت هستم که در این باغ به خاطر خاری از ستم و ظلم زمانه زخم خورده‌ام.

هوش مصنوعی: زمانی فرامی‌رسد که در آشوب و طوفان، در محیطی امن و آرام، روح آزاد و بی‌قید و بند پر و بال می‌گشاید و به پرواز درمی‌آید.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که در زندگی به مقام و جایگاه بالایی دست پیدا کنی، باید humble و خاکی باشی، مانند افرادی که قدمشان بر زمین است و از خاندان بزرگان و اهل معرفت هستند.

هوش مصنوعی: هر چقدر در باغ گل خوشبو و زیبا وجود دارد، هر شاخه گل نمایانگر زیبایی و شکوه خاصی است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نسترن و برگ‌های وسه در کنار هم جلوه‌گری کنند، عقد (پیوند) ثریا نیز به زودی برقرار خواهد شد.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌خواهد بگوید که نام تو همیشه در یادها باشد، حتی اگر در قافیه‌ها و شعرها هم به تو اشاره نشود.