هوش مصنوعی: عشق دارای ویژگی‌های خاصی است؛ بنابراین هم خود را مشاهده می‌کند و هم خود را درک می‌کند. عشق خود را می‌شناسد و به همین دلیل عارف و معروف است. در دنیای خود به جستجو می‌پردازد و از آنکه شکار می‌کند، خودش نیز شکار است و صیاد. آنچه را که نیاز دارد در دنیای خود جستجو می‌کند و به همین خاطر هم طالب است و هم مطلوب. عشق از خود دور نمی‌شود و به دیگری نمی‌سپارد؛ بنابراین هم قاصد است و هم مقصود.

هوش مصنوعی: صیاد همان کسی است که دانه را می‌چشاند، همین‌طور صید، ساقی، رفیق و همچنین می و پیمانه نیز همه یکی هستند.

هوش مصنوعی: به کسی گفتم که از عشق او به معبد می‌روم، اما دیدم که خود بت حاکم معبد همان اوست.