هوش مصنوعی: با عشق به سرزمینم، مطالب زیر را در اینجا ثبت می‌کنم، شاید بعد از من یادگاری بماند و باعث آمرزش روح من شود. باید فهمید که این اشعار تنها نتیجه احساسات ناشی از توافق بین دولت‌های انگلستان و ایران است که از دل من برآمده و برای من، این قرارداد جز «فروش ایران به انگلستان» معنای دیگری نداشته است! به این خاطر، با آگاهی از این موضوع، هر روز و شب در اضطراب هستم. هر بار که قدم بر می‌دارم، فکر می‌کنم روی خاکی راه می‌روم که تا دیروز متعلق به من بوده و حالا برای دیگری است! هر وقت که آب می‌خورم، می‌دانم که این آب . . . و همین طور. به همین دلیل، هر لحظه نفرینی به افرادی که این معامله را انجام دادند می‌فرستم. مدت‌هاست که اشعار و مقالات مختلفی در این زمینه نوشته‌ام، ولی چون کسی را نداشتم که آن‌ها را ثبت و حفظ کند، بیشتر آن‌ها فراموش شده‌اند و اثری از آن‌ها باقی نمانده است. تنها ابیات زیر است که از میان آن‌ها در ذهنم باقی مانده‌اند.

هوش مصنوعی: هرچقدر که سعی می‌کنم از گفتن احساسات و رازهای دلم دوری کنم، در واقع خودم را بیشتر با مشکل روبرو می‌کنم.

هوش مصنوعی: با اشک‌های خود روی آتش دلم آب می‌ریزم، اما این کار باعث می‌شود که آتش درونم بیشتر شعله‌ور شود.

هوش مصنوعی: از انزلی تا بلخ و بم، اشک‌های من زمین را پوشانده است. در حالی که بر پیکر وطن غسل می‌کنم، دل‌ام از غم و خون جریحه‌دار شده است.

هوش مصنوعی: دل دیگر به دور و بر معشوق نمی‌چرخد و از خوشی‌ها و نعمت‌های دنیا فاصله گرفته است، حالا در فراق او به سوگواری و ناله‌سرایی مشغول است.

هوش مصنوعی: گله را زیر نظر شبانانشان نگه داشته‌اند و در این سرزمین، از خون مردم به دور مانده‌اند.

هوش مصنوعی: دشمنان آنگلوساکسون، به آسودگی بر آنجا نشسته‌اند و برای آنها تدارکات و امکاناتی فراهم شده است!

هوش مصنوعی: شاه و کشور و تاج و تخت همه از بین رفتند. ای باغبان، زحمت نکش، چون این درخت را از ریشه براندند.

هوش مصنوعی: میهمانان وثوق الدوله بسیار خشن و خطرناک هستند. کاش خدا ما را از این وضعیت نجات دهد، زیرا آنها با خون ما به جشن و مهمانی پرداخته‌اند!

هوش مصنوعی: ای وثوق الدوله! آیا ایران، سرزمین پدرت نبود؟ حق و حقوق تو در برابر آنچه که در دوران کودکی‌ات به دست آوردی، چه قدر می‌شود؟

هوش مصنوعی: دختر هر روز زحمت می‌کشد و ارزش کار او در یک جا مشخص نیست که بتوانی آن را به هر کسی بفروشی؛ او به گونه‌ای درخشان و خیره‌کننده است که همه جا می‌درخشد!

هوش مصنوعی: دزد باهوشی وجود دارد که توانسته در یک زمان، هزار عدد شتر را به سرقت ببرد، به طوری که هر یک از آنها در صفی مرتب قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: این سوال به چه رمزی اشاره دارد؟ آن کسی که به دار رفت، رفت و این نفر که باقی مانده است، هنوز زندگی‌اش ادامه دارد و به خوبی پیش می‌رود!

هوش مصنوعی: ای خدا، آیا این موجودات را از چوب ساخته‌اند؟ آیا بر سر آنها خاک مردگان ریخته‌اند؟

هوش مصنوعی: در دل این قوم، احساس و شوق و عشق به زندگی وجود دارد، به طوری که آنها با دشمنان خود به راحتی کنار می‌آیند و از حق خود دفاع نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: این مردم افسرده، حال خود را نمی‌دانند و در واقع مرده‌اند. به این‌ها خبر بده که دلشان را روشن کنند و از اندوه بیرون بیایند.

هوش مصنوعی: بهتر است این سرزمین را به کسی بسپارند که بهتر قادر است از آن حفاظت کند.

هوش مصنوعی: شگفتا که دندان استقلال ایران را کنده‌اید! ملت زنده است، اما چرا به سوی گور می‌روید و از آن دور نمی‌شوید؟

هوش مصنوعی: اگر زنده هستید، دستتان را از تابوت بیرون بیاورید! گفته شده که این نیمه‌مرده تلاش زیادی می‌کند.

هوش مصنوعی: اینکه می‌بینی، به خاطر کلام عشق است. بوی خون از دل زخمی‌اش در این سخنان آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم بد باعث شده که این چشمه خون به این شکل تا کنون ریخته شود و از راه زبان به این وضعیت دچار شده است!