هوش مصنوعی: ای غم، تو در کنار دل من هستی و از این دنیا آنچه که دارم، غم توست.

هوش مصنوعی: تا زمانی که قلبم در تپش است، دائماً مملو از عشق و درد تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: برای اینکه بتوانی تو را ببینم، باید چشم‌هایم را به دیدن تو عادت بدهم و اگر تو اراده کنی که جانم را بگیری، شاید این امکان وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: دل ما از درد و رنج رهاست، زیرا زندگی حقیقی ما در ارتباط با محبوب است.

هوش مصنوعی: عشق در روزی که درد من بیشتر شد، به حقیقتی تبدیل شد حتی اگر در ابتدا فقط یک خیال بود.

هوش مصنوعی: کار ما در عشق به پیشرفت رسیده و با واقعی بودن در احساسات، ریاکاری کنار گذاشته شده است.