عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بیزار شد از من شکسته همه کس</p></div>
<div class="m2"><p>من مانده‌ام اکنون و همان لطف تو بس</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>فریاد رسی ندارم، ای جان و جهان</p></div>
<div class="m2"><p>در جمله جهان به جز تو، فریادم رس</p></div></div>

کلیات دیوان شیخ فخرالدین ابراهیم همدانی (شامل قصاید، غزلیات، ترجیعات، ترکیبات، مقطعات، مثلثات، عشاق نامه یا ده نامه، رباعیات، لمعات و اصطلاحات عرفانی عراقی) با مقدمهٔ سعید نفیسی و حواشی م. درویش - فخرالدین ابراهیم همدانی - تصویر ۳۹۱

رباعی شمارهٔ ۸۶

بیزار شد از من شکسته همه کس
من مانده ام اکنون و همان لطف تو بس
فریاد رسی ندارم ای جان و جهان
در جمله جهان به جز تو فریادم رس

هوش مصنوعی: شاعر از بی‌وفایی دیگران و احساس تنهایی ناشی از آن شکایت دارد و تنها منبع امیدش را محبت معشوق می‌داند. او ابراز می‌کند که در میان تمام دردها و مشکلات، تنها کسی که می‌تواند به او کمک کند، معشوقش است.

رباعی شمارهٔ ۸۴

رباعی شمارهٔ ۸۵

هوش مصنوعی: از من همه کس خسته و بیزار شده‌اند، فقط من مانده‌ام و همین محبت تو برای من کافی است.

بیزار شد از من شکسته همه کس

من مانده‌ام اکنون و همان لطف تو بس

هوش مصنوعی: در این دنیا هیچ‌کس جز تو نیست که در هنگام نیاز به فریاد من پاسخ دهد. جان و جهان من فقط به تو وابسته است.

فریاد رسی ندارم، ای جان و جهان

در جمله جهان به جز تو، فریادم رس

رباعی شمارهٔ ۸۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده