عراقی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>میان یک دله یاران بسی حکایت‌هاست</p></div>
<div class="m2"><p>که آن سخن به زبان قلم نیاید راست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چه دانم و چه نمایم؟ چه گویم و چه کنم؟</p></div>
<div class="m2"><p>که جان من ز غم عاشقی بخواهد کاست</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 5795 - عراقی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱

کلیات دیوان شیخ فخرالدین ابراهیم همدانی (شامل قصاید، غزلیات، ترجیعات، ترکیبات، مقطعات، مثلثات، عشاق نامه یا ده نامه، رباعیات، لمعات و اصطلاحات عرفانی عراقی) با مقدمهٔ سعید نفیسی و حواشی م. درویش - فخرالدین ابراهیم همدانی - تصویر ۳۱۲

شمارهٔ ۲

میان یک دله یاران بسی حکایت هاست
که آن سخن به زبان قلم نیاید راست
چه دانم و چه نمایم چه گویم و چه کنم
که جان من ز غم عاشقی بخواهد کاست

هوش مصنوعی: این شعر به داستان‌ها و حکایت‌های عاشقانه اشاره دارد که بیان آنها با قلم ممکن نیست. شاعر احساس درونی خود را بیان می‌کند و از غم و رنجی که به خاطر عشق تحمل می‌کند، می‌گوید و نمی‌داند چگونه می‌تواند این احساسات را انتقال دهد.

شمارهٔ ۱

هوش مصنوعی: در دل یاران، داستان‌ها و حکایت‌های زیادی نهفته است که نمی‌توان آنها را به زبان آورد و به درستی بیان کرد.

میان یک دله یاران بسی حکایت‌هاست

که آن سخن به زبان قلم نیاید راست

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چه باید بگویم یا چه کاری انجام دهم، چون روح من به خاطر درد عشق به آرامش نیاز دارد.

چه دانم و چه نمایم؟ چه گویم و چه کنم؟

که جان من ز غم عاشقی بخواهد کاست

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده