عراقیغزل شمارهٔ ۸۶
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آهنگ ها
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
حاشیه ها
این غزل عرفانی بی نهایت زیباست...
درود بر مولانا فخرالدین عراقی...
جدا شعر توحیدی و زبایی بود.به من حالت معنوی خاصی داد
تشکر
این عراقی هم خیلی کارش درسته ها
درود بر فخرالدین عراقی واقعا زیبا بود
قبلا یک شعر از ایشان در دوره دبیرستان خونده بودم الان که در این سایت گشتم با خودم گفتم شعرهای عراقی رو بخونم ببینم چطوره که با دیدن این شعر لذتم مضاعف شد .
شیخ فرید الدین عطار نیشابوری هم غزلی معروف دارد که درست در همین وزن عروضی غزل شیخ فخر الدین عرافی در بالاست (مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن - هزج مثمن اخرب ) و آن غزل معروف این است :
گر در صف دین داران دین دار نخواهم شد
از بهر چه با رندان در کار نخواهم شد
شد عمر و نمی‌بینم از دین اثری در دل
وز کفر نهاد خویش دین‌دار نخواهم شد
کی فانی حق باشم بی قول اناالحق من
کز عشق چو مشتاقان بردار نخواهم شد
دانم که نخواهم یافت از دلبر خود کامی
تا من ز وجود خود بیزار نخواهم شد
ای ساقی جان می‌ده کاندر صف قلاشان
این بار چو هر باری بی‌بار نخواهم شد
از یک می عشق او امروز چنان مستم
کز مستی آن هرگز هشیار نخواهم شد
تا دیده خیال او در خواب همی بیند
از خواب خیال او بیدار نخواهم شد
هرچند که عطارم لیکن به مجاز است این
بی عطر سر زلفش عطار نخواهم شد
هم از بعد لغات مشترک و هم از بعد مفهومی غزل «عراقی» بی شک متأثر از غزل عطار بوده است .
با دُر کلام اگر محشور باشی
نسیم بهشت را در جهنم دوران
لمس ایام و لحظات، به تجربه داری
وگرنه عذاب وعده های گوناگون
منصه ظهور این جهان است پی در پی
دُر کلام خیال نیست، وصف خیال است
عیش و نوش و می و سبو
که پر میکند دم به دم در خیک خیش
با سفینه غزل
و این اگر وصف خیال است
چه لعبتی است آن
که خیالش با دُر کلام
چنین میکند
ز دو دیده خون فشانم زغمت شب جدایی
... عاشق این شعرم
یک غزل کلاسیک در کلاس جهانی
درود. بر خلاف دوستان گرامی، بنده دو انتقاد به این شعر دارم:
۱. شعرا همواره در سرودن، از تکرار یک مصراع پرهیز می کنند. اما اینجا، مصراع های دوم در ابیات هفتم و هشتم کاملا مشابه اند و تنها یک کلمه پس و پیش شده. گویا ذهن شاعر برای سرایش به جایی نرسیده و تصمیم گرفته باز هم مصراع دوم بیت قبلی را با یک تغییر جزئی بیاورد.
۲. در بیت آخر، مصراع دوم وزنی ناهماهنگ با مصراع اول دارد. اگر قرار باشد با مصراع اول هماهنگ باشد باید به شکل "بر درگه اینان بسیار نخواهم شد" می آمد (یا به شکل "این آن").