هوش مصنوعی: عزیزم، داستان عشق تو آن‌قدر عمیق و پر راز است که نمی‌توان آن را در یک روایت ساده گنجاند و حتی در هزاران کلام نیز نمی‌توان به‌طور کامل بیان کرد.

هوش مصنوعی: شکوه و عظمت تو در دل‌ها می‌گردد و چهره زیبایت در هیچ جسم و روحی جای نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: افکار و آرزوهای من درباره زلف و چهره‌ات فقط در خیال می‌گنجد و ممکن نیست به حقیقت بپیوندد. اندیشه‌ی وصال تو تنها در ذهن من موجود است و نمی‌توانم آن را به واقعیت تبدیل کنم.

هوش مصنوعی: وقتی عشق تو در دل بسط پیدا کند، دیگر در جان خبری از سود و منفعت نخواهد بود. و وقتی محبت تو در دل نشیند، عشق به قدری عمیق و پرشور خواهد بود که گنجایش ندارد.

هوش مصنوعی: دل اگر از وجود تو تغذیه کند، در دنیای زیبایی نمی‌تواند فراموش شود. جان اگر رنگ و بوی تو را ببیند، جا برای خود در این دنیا نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: پیام خستگی تو در کوی تو چه معنا دارد؟ زیرا در آنجا عاشقان بسیارند و هیچ‌کس نمی‌تواند در دل آن‌ها جای گیرد.

هوش مصنوعی: آن لحظه‌ای که محبوب به عاشقان خود توجه دارد، فردی که در آنجا نمی‌تواند وارد شود، واقعاً در فقر و ناتوانی به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: به کسی که به خاطر عشق تو جان می‌دهد، مهربانی کن و بگذار او برای مدتی در حضور تو احساس آرامش کند.

هوش مصنوعی: دل عاشق با تمام وجودش فدای معشوق می‌شود، اما نمی‌داند که روزی در جایی پیدا خواهد شد که این عشق بزرگ نمی‌تواند در آن جا جایی داشته باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که دل با خیال تو به راز عشق می‌پردازد، حتی اگر جان آن هم در دنیای دیگری باشد، نمی‌تواند در این میان جا بگیرد.