هوش مصنوعی: ای دل، نمی‌توانی وابسته به من باشی، زیرا شور و شوق در دل دیوانگان نمی‌گنجد.

هوش مصنوعی: هیچ سر و صدایی در آسمان نمی‌تواند به آرامش و سکون زندگی آسیب برساند و هیچ تلاطمی نمی‌تواند در جهان ایجاد کند.

هوش مصنوعی: وقتی که پریشانی و درهم‌ریختگی موهای تو بر جانم تاثیر می‌گذارد، نمی‌توان به هیچ‌چیز دیگری فکر کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی و جذابیت چشمان مست تو به من آسیب می‌زند، نمی‌توانم هیچ گناه یا خطایی را به گردن زمان بیندازم.

هوش مصنوعی: عشق تو مانند مهمانی است که در دل ما جا دارد و ما هیچ چیز دیگری برای عرضه نداریم. در برابر این مهمان بزرگ، دیگر چیزی برای ارائه و عرضه نیست.

هوش مصنوعی: نمی‌توان نیمی از زندگی را در حضور او به دست آورد، و نمی‌توان استخوان را در برابر سیمرغ گذاشت.

هوش مصنوعی: هرچند که تو با نگاه‌های فریبنده‌ات وعده ملاقات را به من می‌دهی، اما من نمی‌توانم به آن امید ببندم و دلخوش باشم.

هوش مصنوعی: به تو می‌گویم که بوسه‌ای که ارزش جان دارد، نمی‌توان آن را بی‌دلیل و رایگان بر لبانم گذاشت.

هوش مصنوعی: در کنار لب‌های تو، با دل شکسته نمی‌توان لقمه‌ای خوشمزه در دهان گذاشت.

هوش مصنوعی: نگذار که درد و غم تو بار سنگینی بر دلم باشد؛ چون که نمی‌توان بار سنگینی چون کوه را بر برکه‌ای کوچک قرار داد.

هوش مصنوعی: در دل شب، وقتی که به عشق تو فکر می‌کردم، مهر تو به من گفت که زود به آسمان نمی‌توان پا گذاشت.

هوش مصنوعی: تا زمانی که عشق و احساس به تو در دل من وجود دارد، نمی‌توانم قدم در آب جاری بگذارم.

هوش مصنوعی: چهره تو بسیار درخشان و زیباست، بنابراین همین هفت مرحله‌ای که پیش روی توست کافی است و نیازی به هشت مرحله دیگر نیست.

هوش مصنوعی: اگر عراقی به این موضوع آگاه باشد، نباید با او راز گفت و نمی‌توان این مسائل را با او در میان گذاشت.