غزل شمارهٔ ۱۸۹
ما دگرباره توبه بشکستیم
وز غم نام و ننگ وارستیم
خرقهٔ صوفیانه بدریدیم
کمر عاشقانه بر بستیم
در خرابات با می و معشوق
نفسی عاشقانه بنشستیم
از می لعل یار سرمستیم
وز دو چشمش خمار بشکستیم
شاید ار شور در جهان فکنیم
کز می لعل یار سر مستیم
چون بدیدیم آفتاب رخش
از طرب، ذرهوار، بر جستیم
چنگ در دامن شعاع زدیم
تا بدان آفتاب پیوستیم
ذره بودیم، آفتاب شدیم
از عراقی چو مهر بگسستیم
این همه هست، خود نمیدانیم
کین زمان نیستیم یا هستیم؟
غزل شمارهٔ ۱۸۸: ما چو قدر وصلت، ای جان و جهان، نشناختیمغزل شمارهٔ ۱۹۰: افسوس! که باز از در تو دور بماندیم
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ما دگرباره توبه بشکستیم
وز غم نام و ننگ وارستیم
هوش مصنوعی: ما دوباره عهد و پیمان خود را شکستیم و از درد و رنج نام و ننگ رهایی یافتیم.
خرقهٔ صوفیانه بدریدیم
کمر عاشقانه بر بستیم
هوش مصنوعی: خرقهٔ صوفیانه را کنار گذاشتیم و با عشق خود را محکم بستیم.
در خرابات با می و معشوق
نفسی عاشقانه بنشستیم
هوش مصنوعی: در محلی پر از عشق و شراب، با محبوب خود دمی عاشقانه سپری کردیم.
از می لعل یار سرمستیم
وز دو چشمش خمار بشکستیم
هوش مصنوعی: ما از شراب خوش رنگ یار به شدت شاداب و مست شدهایم و به خاطر زیبایی و ناز چشمانش، دلمان شکست.
شاید ار شور در جهان فکنیم
کز می لعل یار سر مستیم
هوش مصنوعی: شاید اگر در دنیا هیجان و شور ایجاد کنیم، به خاطر مستی ناشی از شراب لعل یار باشد.
چون بدیدیم آفتاب رخش
از طرب، ذرهوار، بر جستیم
هوش مصنوعی: زمانی که نور زیبای خورشید را از سر شوق و شادی دیدیم، مانند دانههای ریز، با شوق و هیجان بالا پریدیم.
چنگ در دامن شعاع زدیم
تا بدان آفتاب پیوستیم
هوش مصنوعی: به دنبال روشنایی و زیبایی، دامن شعاع را در دست گرفتیم تا به آفتاب نزدیک شویم و به آن بپیوندیم.
ذره بودیم، آفتاب شدیم
از عراقی چو مهر بگسستیم
هوش مصنوعی: ما در ابتدا همچون ذراتی کوچک بودیم، اما با تابش آفتاب عشق و شناخت، به روشنی و بزرگی تبدیل شدیم. هنگامی که محبت و دوستی ما قوی شد، از همدیگر جدا شدیم و به مراتب بالاتری دست یافتیم.
این همه هست، خود نمیدانیم
کین زمان نیستیم یا هستیم؟
هوش مصنوعی: ما در دنیای پر از شگفتیها و رازها قرار داریم و به نظر میرسد که درک و شناخت درستی از وجود و بودن خود نداریم. نمیدانیم آیا واقعاً در این لحظه حضوری داریم یا در حالتی دیگر به سر میبریم.
حاشیه ها
1399/01/30 05:03
کاظم ایاصوفی
مصراع دوم بیت پنجم کز درست است نه کر

عراقی