هوش مصنوعی: ای چشم، برای دل که در موقعیتی سخت و خطرناک قرار گرفته، عزاداری کن.

هوش مصنوعی: از دوری محبوب، دل به شدت غمگین و زجرکشیده شده است و از محبوب جز درد و رنج چیزی به دست نیامده است.

هوش مصنوعی: عمری در درگاه محبوب خود به انتظار نشسته‌ام، مانند پرنده‌ای که به شدت آسیب‌دیده و بی‌نواست.

هوش مصنوعی: زمانی که او فهمید که محبوبش در خانه‌اش اقامت نکرد و به او توجهی نشان نداد، ناامید شد.

هوش مصنوعی: دل برای رسیدن به محبوبش تلاش کرد و جان خود را از دست داد، اما محبوب به او نرسید، ای کاش که اینطور نمی‌شد.

هوش مصنوعی: آن قطرهٔ خونی که بر زمین در بارگاهش افتاد، جانش را فدای عشق و محبت آن کس کرد که دلش آرام می‌گرفت از یادش.

هوش مصنوعی: وقتی که شانس و بخت به ما کمک نمی‌کند، چرا باید به چیزهای زیبا و دل‌چسب دل ببندیم؟

هوش مصنوعی: ای کاش ما وجود نداشتیم! زیرا وجود ما سبب بیهوده‌گی است.

هوش مصنوعی: ای دوست، مرا ناگهان از خود دور نکن و این پیوند را که بین ماست، به یکباره نبر.

هوش مصنوعی: در دریای جدایی تو غرق شده‌ام، مرا نجات بده، شاید به ساحل برسم.

هوش مصنوعی: اجازه نده که وضعیت این عراقی بدتر شود و از تو غافل بماند.