امامی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دلبر که به حسن او نبودست و نه هست</p></div>
<div class="m2"><p>آمد بر من دوش نه هشیار، نه مست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>او مست زباده بود و من مست از حسن</p></div>
<div class="m2"><p>او آمده در عتاب و من رفته ز دست</p></div></div>

شمارهٔ ۲

دلبر که به حسن او نبودست و نه هست
آمد بر من دوش نه هشیار نه مست
او مست زباده بود و من مست از حسن
او آمده در عتاب و من رفته ز دست

شمارهٔ ۱

دلبر که به حسن او نبودست و نه هست

آمد بر من دوش نه هشیار، نه مست

او مست زباده بود و من مست از حسن

او آمده در عتاب و من رفته ز دست

شمارهٔ ۱

اطلاعات