هوش مصنوعی: ای بزرگ‌مردی که بوی عطر شب‌بو با نسیم مرگ در هم نمی‌آمیزد.

هوش مصنوعی: هرچند که مقام و عظمت تو بسیار بزرگ و فراگیر است، اما تو از درگاه خودت نمی‌گذری و در واقع در آن فضای محدود نمی‌گنجی.

هوش مصنوعی: پس و را به اشتباه در بند احساسات خود گرفتار کرده‌ام، این احساسات قدیم و جدید در قلبم جا نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: در حضور عشق من و ناز و محبت محبوب، قلب و روح من نمی‌توانند تحمل کنند.

هوش مصنوعی: گل حسن زیبا و لطیف است، اما زیبایی‌اش فراتر از این است که فقط در یک فضا محدود شود.

هوش مصنوعی: در دنیایی که زیبایی و جذابیت تو مانند چین ابرو است، دیگر زیبایی‌های دیگر گنجایش ندارند.

هوش مصنوعی: دیروز کسی به من گفت که باید خود را آماده کنم، اما نمی‌دانم چگونه این کار را انجام دهم زیرا در دامنه‌ی وجودم نمی‌گنجد.