هوش مصنوعی: ای هدف و کمال اندیشه و دانش، کلام تو را با عشق و احترام می‌بوسم و آن را همچون چشمان عزیز و گرامی‌ام حفظ می‌کنم.

هوش مصنوعی: شاید آن‌قدر مجذوب سخنان تو شود که به خود بگیرد و به خدمت بپذیرد. کلام تو جان تازه‌ای به سخنور می‌بخشد و او را به بندگی تو درآورد.

هوش مصنوعی: تو مانند خضر هستی و نیکویی کلامت مانند آب حیات است. حالا مشخص شد که این دوست، تمام وجودم را تسخیر کرده است.

هوش مصنوعی: سخن به پایان می‌رسد وقتی پای تو در میان است و هیچ‌کس توانایی گفتار در کنار تو را ندارد، زیرا تو حاکم زبان و کلام هستی.

هوش مصنوعی: نام تو، ای امام، واقعاً برازنده‌ات است. این نام هم به معنای ظاهری و هم به معنای واقعی‌اش، شایسته مقام و شخصیت توست، مانند یک امیر و پیشوای واقعی.