امامی هروی » دیوان اشعار » اشعار دیگر » شمارهٔ ۱۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای غایت اندیشهٔ دانش سخنت را</p></div>
<div class="m2"><p>می بوسم و می دارم چون دیده گرامی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شاید که ببندد کمر از لطف سخن‌هات</p></div>
<div class="m2"><p>آب سخن جان سخنگو به غلامی</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>تو خضری و لطف سخنت آب حیاتست</p></div>
<div class="m2"><p>معلوم شد این حریف دلم را بتمامی</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>ختمست سخن بر تو و یارای سخن نیست</p></div>
<div class="m2"><p>در دور تو کسرا که تو سلطان کلامی</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>نام تو امامی است بلی زیبدت این نام</p></div>
<div class="m2"><p>بر لفظ و معانی چو امیری و امامی</p></div></div>

شمارهٔ ۱۹

ای غایت اندیشه دانش سخنت را
می بوسم و می دارم چون دیده گرامی
شاید که ببندد کمر از لطف سخن هات
آب سخن جان سخنگو به غلامی
تو خضری و لطف سخنت آب حیاتست
معلوم شد این حریف دلم را بتمامی
ختمست سخن بر تو و یارای سخن نیست
در دور تو کسرا که تو سلطان کلامی
نام تو امامی است بلی زیبدت این نام
بر لفظ و معانی چو امیری و امامی

شمارهٔ ۱۷

شمارهٔ ۱۸

ای غایت اندیشهٔ دانش سخنت را

می بوسم و می دارم چون دیده گرامی

شاید که ببندد کمر از لطف سخن‌هات

آب سخن جان سخنگو به غلامی

تو خضری و لطف سخنت آب حیاتست

معلوم شد این حریف دلم را بتمامی

ختمست سخن بر تو و یارای سخن نیست

در دور تو کسرا که تو سلطان کلامی

نام تو امامی است بلی زیبدت این نام

بر لفظ و معانی چو امیری و امامی

شمارهٔ ۱۸

اطلاعات