هوش مصنوعی: کسی از کوفه به سمت نهروان می‌آید و در حال حرکت به سوی مصعب است، مانند تار مویی که به آرامی می‌افتد.

هوش مصنوعی: شخصی نامه‌ای نوشت و در آن از اعمال و سخنان خوب و نیکو خبر داد.

هوش مصنوعی: مصعب در زمانی زیبا و با جلال، مانند سیلی در حال حرکت، سپاهی را فراهم کرد.

هوش مصنوعی: علم جاه و مقام را گشوده و بر بساط حکمرانی نشسته است، در حالی که با درایت و تدبیر، لشکری به سوی کوفه می‌فرستد.

هوش مصنوعی: از این طرف به مختار سالار گفتند درباره‌ی کار آن کسی که کینه می‌ورزد.

هوش مصنوعی: وقتی امیر از کارهای بد و ناپسند زبیری، که نسبی زشت دارد، باخبر شد، ناگهان متوجه شد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) صحبت می‌کند و به شخصیت او اشاره دارد. او به ابراهیم می‌گوید که نباید بی‌ملاحظه و تند برخورد کند؛ بلکه باید صبر و حوصله به خرج دهد تا دشمنانش نتوانند به او آسیب برسانند و در نتیجه به بدی‌هایشان ادامه ندهند. به عبارتی دیگر، پیام این بیت تاکید بر اهمیت حوصله و تدبیر در مواجهه با ناملایمات و دشواری‌ها است.

هوش مصنوعی: نیروهای لشگری برای او با هزاران ساز و برگ به راه افتادند، با طبل و شیپور و سنج.

هوش مصنوعی: بیایید شخصی که در دامان بوتراب پرورش یافته است را با سرعت به سوی نهروان ببریم.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به کینه‌توزی عبدالله است که به طور ناگهانی و بی‌خبر از غم و اندوه، به یاری دوازده هزار نفر از سپاه می‌آید. این تصویر از حالتی پرجنب و جوش و فعال خبر می‌دهد که در آن فردی به فکر انتقام یا مقابله با دشمنان خود است.

هوش مصنوعی: از نهروان به سمت کوفه می‌شتافت تا با مختار، روشن ضمیر، بجنگد.

هوش مصنوعی: دو سپاه از سمت‌های مختلف به هم برخورد کردند و ناگهان در راه به هم رسیدند.

هوش مصنوعی: ابراهیم وقتی که دید آنها را، به سوی لشکر خود فریادی بلند کرد.

هوش مصنوعی: ای دلاورانی که همچون شیران در میدان نبرد می‌جنگید، شما کسانی هستید که از خون علی (ع) نشأت گرفته‌اید.

هوش مصنوعی: به دشمن حمله‌ای قوی و محکم کنید و از این حمله، شانس و بخت خود را به سوی پیروزی هدایت کنید.

هوش مصنوعی: اگر در این میدان جنگ پایت سست شود، دیگر آن شکستگی که قبلاً داشتی برطرف نخواهد شد.

هوش مصنوعی: این مرد جنگجو این حرف را گفت و اسب خود را از جای بلند کرد. جهان از دیدن او حیرت کرد.

هوش مصنوعی: سواران به دنبال آن جستجوگر، بر لشگری که از کینه پر شده بود، تکیه کردند.

هوش مصنوعی: صدای بوق و دست و دنگی شنیده می‌شود و از میدان جنگ فریاد وحشت‌زده‌ای به گوش می‌رسد که نشان از هجوم دیوانه‌وار دارد.

هوش مصنوعی: زلزله‌ای به وقوع پیوست که به شدت جنگاوران بزرگ را به چالش کشید و صدای ناله آنها را به همراه داشت.

هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن صحنه‌ای از جنگ و نبرد اشاره دارد. در آن، فردی با شجاعت و قدرت، با دشمنان می‌جنگد و در عین حال، در حوادث سخت و دشواری قرار دارد. او در شرایطی سخت و به خون آلوده، به مبارزه ادامه می‌دهد و به نوعی از آن محیط وحشتناک و پرخون سر برمی‌دارد، که نشان‌دهنده فداکاری و استقامت اوست.

هوش مصنوعی: به دلیل سنگینی بار، تعداد زیادی ماهی بر روی هم افتاده و کمرشان زیر این وزن خم شده است.

هوش مصنوعی: ابراهیم فرخ در آن میدان نبرد به دنبال علمدار راه می‌گشت.

هوش مصنوعی: به طور ناگهانی، شمشیرش به سمت او حمله‌ور شد و او که بدشانس بود، وقتی این را مشاهده کرد، به پشتش پناه برد.

هوش مصنوعی: سلاح خود را کشید و دل لشکر را به دو نیم کرد. لشکر از زخم او به وحشت افتاد.

هوش مصنوعی: در اصل، آن‌ها به خاطر بنیاد و پایه‌هایش شکست خوردند و از تلاش و مبارزه دست برداشتند.

هوش مصنوعی: عنان اسب رها شده و پرچم شکسته بر زمین افتاده است، او از سر و پا به حال خود رها شده و در وضعیت نامناسبی قرار دارد.

هوش مصنوعی: یحیی مرادی در این بیت به تصاویری از احساسات و عواطف انسانی اشاره می‌کند. بیان می‌کند که خشم و اندوه به قدری شدت گرفته که از دل و چشم همچون سیلابی از خون به بیرون می‌جوشد. در واقع، حالتی از تاثر و دردی عمیق را به تصویر می‌کشد که روح و روان را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.

هوش مصنوعی: به سمتی به نام نهروان حرکت کردند، اما از ترس، همانجا متوقف شدند و برگشتند.

هوش مصنوعی: لشکر ابراهیم تا نهر وان را از میان آن‌ها کشتند، پیر و جوان.

هوش مصنوعی: پس از اینکه جنگجویان به فراوانی کشته شدند، دوباره به سمت میدان جنگ بازگشتند و با افتخار و سربلندی به آنجا آمدند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از سپاه در آن میدان جنگ باقی مانده بود، به تاراج بردند.

هوش مصنوعی: در آن مکان، چادر برپا کردند و نگهبانانی به سمت‌های مختلف قرار دادند.

هوش مصنوعی: در شب تاریکی که مانند یک خیمه بر افراشته شده بود، مردی را در دشت مشاهده کرد.