هوش مصنوعی: روزی در یثرب، گروهی شاد و خوشحال جمع شدند و به دور هم گرد آمدند.

هوش مصنوعی: تمام کودکان آن دیار لباس‌های زربفت و ابریشمی به تن دارند.

هوش مصنوعی: هر یک از ابرهای نرم و پفی همچون اسب‌های بازیگوش در کوچه‌ها و خیابان‌ها در حال گردش و بازی هستند.

هوش مصنوعی: در آن روز، من با حضرت حسن (ع) به دیدن پیامبر (ص) رفتیم.

هوش مصنوعی: ما گفتیم ای پادشاه حجاز، امروزی جشن و مراسم جدیدی بر پا شده است.

هوش مصنوعی: تمام بچه‌ها با دل‌های شاد سوار بر شترهای خوب و راهوار هستند.

هوش مصنوعی: ما شتری تندرو نداریم، چرا که ما خود از بزرگان و شاهزادگان حجاز هستیم.

هوش مصنوعی: پیمبر (ص) به من نگاه کرد و ممکن است گلوی مرا بوسیده باشد و به من گفت: ای دو نفر پاک و با صداقت.

هوش مصنوعی: اگر به کمک و نیاز شما باشم، من به مانند شتری با افتخار در خدمت شما خواهم بود.

هوش مصنوعی: او این را گفت و در طرف راست و چپ، ابر نیکوئی ما را سوار کرد.

هوش مصنوعی: گفتیم: ای پادشاه هفت و چهار، چرا شتر ما مهاری ندارد؟

هوش مصنوعی: پیامبر (ص) دو گیسوی خوشبو و نرم مانند مشک را گشود و این کارش زیبایی و جذابیت خاصی به او بخشید.

هوش مصنوعی: به ما داد و گفت: این قدرت و تسلط را به ما سپرد، وقتی که در دست ما قرار گرفت، جایگزین بند محکم شد.

هوش مصنوعی: ما گفتیم: ای پادشاه که پناه گیتی هستی، چرا شتر ما در مسیر نمی‌تازد؟

هوش مصنوعی: شاه به سرعت و شتاب فراوانی وارد شد و در دل قدسیان غوغا و هیجان به پا کرد.

هوش مصنوعی: باز هم پرسیدیم: ای پیشوای ما، چرا شتر ما صدایی ندارد؟

هوش مصنوعی: پیامبر اسلام، با صدای بلند و با رضا و خرسندی، کلمات عفو و بخشش را بیان کرد.

هوش مصنوعی: ناگهان سرو گفت: اگر دوباره ببخشی، من نیز می‌بخشم.

هوش مصنوعی: اگر کسی با نیکوکاری و بخشش خود، دیگران را به حرکت و تلاش وادارد، آتش دوزخ نیز به خاطر این نیکی‌ها خاموش و سرد می‌شود.

هوش مصنوعی: اکنون آن جسمی را که بر ابرها سوار شده و بر دوش پیامبر تاج‌دار قرار دارد.

هوش مصنوعی: شما با احساس کینه و دشمنی چه چیزی را هدف قرار داده‌اید که بخواهید خون او را در این سرزمین بریزید؟

هوش مصنوعی: اگر من فرزند پیامبر نیستم، پس چرا دستار او بر سر من است؟

هوش مصنوعی: من همچون زره‌ای بر تن دارم که از حمزه‌ی نیکبخت به من رسیده است.

هوش مصنوعی: در دل خود احساس می‌کنم که پدرم، که نامش ذوالفقار دو سر است، با تیزی و قدرتش در زندگی‌ام حضور دارد.

هوش مصنوعی: اگر در روز قیامت این افراد از شما شکایت کنند، چه کار می‌توانید بکنید؟

هوش مصنوعی: یار و نیاکان مرا همان افراد برجسته و شناخته شده‌ای پرورش دادند که به من افتخار می‌دهند.

هوش مصنوعی: الان برای کشتن من آماده‌اید و به شدت مصمم به ریختن خونم هستید.

هوش مصنوعی: در کنار من، حریم پیامبر (ص) وجود دارد که همانند پرده‌ای از دختران حضرت فاطمه (س) محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: و همچنین کودکان زیادی از نسل پیامبر (ص) وجود دارند که بی‌نظیر و بی‌همتا هستند.

هوش مصنوعی: هیچ کس به جز من نیست که به فریاد من برسد، نه کسی است که به درد و دل من گوش دهد و نه کسی که در این غم با من شریک باشد.

هوش مصنوعی: اجازه دهید از این دشت پر از هیجان و شور به سوی سرزمین دیگری حرکت کنم.

هوش مصنوعی: اگرچه در مکان‌هایی همچون بطحا و یثرب، جایگاه ویژه‌ای وجود ندارد، اما باید به سمت روم یا زنگبار هم نگاه کرد.

هوش مصنوعی: ای مردم ظالم، از شما خواهش می‌کنم که به خاندان پیامبر رحمت، مصطفی (ص) رحم کنید و بر آن‌ها ببخشید.

هوش مصنوعی: اگر از تشنگی دست بکشید، دیگر از زندگی چیزی نمی‌ماند. امید شما به این موضوع وابسته است که به این حالت ادامه دهید یا به دیگری بپردازید.

هوش مصنوعی: از سخنان آن قاضی بدون نیروی نظامی، صدایی بلند و ناله‌ای تا حد ماه به گوش رسید.

هوش مصنوعی: در نبردی که افغان‌ها شرکت کردند، اشک و غم از چشمان مردم سرازیر شد.

هوش مصنوعی: از دل انسان نغمه‌ای برخواست که فضای نینوا را پر از ناله و فریاد کرد.

هوش مصنوعی: همه ناملایمات و مشکلات به زیر بار زندگی سنگین شدند، در حالیکه این بی‌خانمانی و دوری از وطن بر دوش پادشاه سنگینی می‌کند.

هوش مصنوعی: در میدان نبرد، تمامی نیروی جنگی به صورت پراکنده و متفرق به هر سو رفتند.

هوش مصنوعی: وقتی شمر آن پسر نامشروع را دید، از میان سپاه خارج شد و با صدای بلند فریاد زد.

هوش مصنوعی: ای پسر، تو که مانند بوتراب هستی و تشنه‌ای، نمی‌خواهیم حتی یک قطره آب به تو بدهیم.