هوش مصنوعی: زهیر در زمانی که از دنیا خداحافظی کرد، به جایگاه محبوبش رسید و به میدان جنگ رفت.

هوش مصنوعی: این بیت به ستایش شخصیتی می‌پردازد که به دلیل ارتباط و دوستی با اصحاب پیامبر، شایسته احترام و دعاست. از او به عنوان فردی خوش‌اقبال یاد می‌شود که در زندگی‌اش به سبب این ارتباط، خوشبختی و خیر و برکت همراهش بوده است.

هوش مصنوعی: در کودکی، شاهی در سرزمین بطحا او را بزرگ کرده و او را بسیار در کنار خود پرورش داده است.

هوش مصنوعی: بسیار افراد به چشمان او بوسه می‌زنند و سرش را در هر جمعی ستایش می‌کنند.

هوش مصنوعی: مردی بود که در شب‌های طولانی به عبادت و نیایش می‌پرداخت و در این راه به بزرگان دین و اولیای الهی کمک می‌کرد.

هوش مصنوعی: تو کتاب خدا را از حفظ کردی و در تمام شب و روز، به اطاعت و بندگی مشغول هستی.

هوش مصنوعی: هر شب آن پیر با خوش شانسی، یکی از ختم‌های قرآن را به پایان می‌رساند.

هوش مصنوعی: تو برادر او را به نام بتول خطاب کردی و با این کار، روان پیامبر را شاد کرده‌ای.

هوش مصنوعی: با گذشت زمان و سال‌ها، او به خاطر پیری، قامتش خمیده شده است و حالا مانند ماه در حالتی هلالی است.

هوش مصنوعی: پیر خوشبخت از او خواست که دستوری صادر کند و او پاسخ داد که شاهنشاه، این را به درستی انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: غم و درد من به حدی است که دیگران را از جستجوی رنج و مشکل باز می‌دارد.

هوش مصنوعی: تو که اینقدر سریع و بی‌تابی، چرا برای مرگ خودت اینقدر شتاب می‌کنی و آرامش نداری؟

هوش مصنوعی: آسودگی و راحتی من را شراب از هم می‌پاشد، همان‌طور که یک محله خوش و آباد می‌تواند ویرانی ایجاد کند.

هوش مصنوعی: یکی از تیغ‌های قدیمی را در دست دارم که به آرامی و با درد و رنج، زشتی شیطان را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: با مرگ تو ای پیرمرد، به حالت ناامیدی و تیره‌روزی دچار می‌شوم.

هوش مصنوعی: وقتی تو را می‌بینم، یادگار تو برایم مثل بوی خوش بوتراب است و مرا به یاد آن شخص می‌اندازد.

هوش مصنوعی: او به پیر گفت: ای خدای من، به آرزوها و خواسته‌های دل من نگاه کن.

هوش مصنوعی: از من با شهادتم آرزو کن و جانم را سرافراز کن، در این دنیا و آن دنیا.

هوش مصنوعی: من از آن موهای خوشبو و زیبا شده‌ام که وقتی خون به رکابم می‌رسد، رنگین می‌شود.

هوش مصنوعی: در دوران پیری، با یادآوری جوانی‌ام زندگی را شادتر می‌گذرانم و پس از مرگ، به آرزوهایم دست خواهم یافت.

هوش مصنوعی: وقتی جوانان با شادمانی جان خود را می‌دهند، چرا مردان سالخورده نباید با خوشحالی جان خود را فدای چیزی کنند؟

هوش مصنوعی: من به خاطر همین موضوع از کوفه به اینجا آمدم، تا جانم را برای پیشوای دین فدا کنم.

هوش مصنوعی: به اجبار، پادشاه دستوری را صادر کرد، هرچند که از دوری او غمگین بود.

هوش مصنوعی: سوار جوان با قدرت و نیروی خود به میدان آمد و مانند شیر نر با شجاعت و اقتدار ظاهر شد.

هوش مصنوعی: بیدار شوید ای ارتش بی‌رحم! چرا که پیامبر از میان شما افراد دل‌نگران و نگران است.

هوش مصنوعی: من مظهر صفات خداوند هستم و در این عالم، دوست و یاری برای شاهنشاه به حساب می‌آیم.

هوش مصنوعی: وقتی که کمرم را به مردی می‌بندم، از صد شیر وحشی در جنگل احساس ترس نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که در میدان نبرد وارد می‌شوم، همچون شمشیر عمل می‌کنم و مردان شجاع را به زانو درمی‌آورم.

هوش مصنوعی: اگرچه قادر نیستم از سن و سال خود بهره‌ای ببرم، اما هنوز به عنوان یک پهلوان می‌توانم بیافزایم.

هوش مصنوعی: من در زندگی تجربه‌های زیادی از روزهای خوب و بد داشته‌ام و هیچ‌گاه از مرگ نمی‌ترسم.

هوش مصنوعی: من با افتخار و شجاعت در کنار یک جنگجوی بزرگ ایستاده‌ام و جانم را برای حسین علی فدای او می‌کنم.

هوش مصنوعی: در میدان کار، نیرنگ و حیله‌هایی به میان می‌آید که باعث می‌شود واقعیات و توانایی‌های افراد خود را نشان دهند. هر کسی در موقعیت سخت و چالش‌برانگیز، شخصیت و توانایی‌های واقعی‌اش را بهتر نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: او این را گفت و به دشمنان حمله کرد و شصت و دو نفر را به خاک انداخت.

هوش مصنوعی: مردی زشت از نژاد تمیم، به میدان جنگ رفت و در آنجا با شجاعت وارد شد.

هوش مصنوعی: در اینجا شخصی نیزه‌ای به دست گرفته و به جنگجو حمله می‌کند. جنگجوی ناتوان و آسیب‌دیده به دلیل شدت نبرد از پا درآمده و به زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: او می‌خواست از مکان خودش بلند شود و دوباره راه نبرد را در پیش بگیرد.

هوش مصنوعی: با شجاعت و قدرت، از جایگاه کمین خود به جلو پرتاب شد و به سرعت نام و یاد پیکر خود را به دور دست‌ها رساند.

هوش مصنوعی: بینداز بر گردن باد، و با سرعت به سمت مکه روانه شد، او که فکرش تیره و ناامید است.