هوش مصنوعی: ای دوستان، از دامن صبر فاصله بگیرید؛ چرا که دنیا یک پل است و شما باید از روی این پل عبور کنید.

هوش مصنوعی: از گرفتاری و سختی‌های زندگی، راهی برای نجات وجود ندارد. باید به سوی عالم بی‌پایان سفر کرد.

هوش مصنوعی: اگر آرزوی پرواز در باغ‌های بهشتی دارید، باید با علم و صبر خود بالی بسازید و آن را پر کنید.

هوش مصنوعی: اگر بخواهید زیبایی چهره دوست را در آینه مشاهده کنید، باید دل و جان خود را با ناله و آه در سحرگاه صیقل دهید.

هوش مصنوعی: تیر سرنوشت هرگز از مسیر خود منحرف نمی‌شود، حتی اگر با نیرنگ‌ها و ترفندها سعی کنید خود را محافظت کنید.

هوش مصنوعی: چون می‌توان به بهشت عدن رفت، برایم نادرست است که به سمت جهنم سقر بروم.

هوش مصنوعی: آفرینش نیکو، سبب خوشنودی و بهشت است و در اینجا مثالی موجود است که موجب تعجب شما شود.

هوش مصنوعی: در بالاترین مقام‌ها، سلطانی از اولیا با ارزش و بلندمرتبه وجود دارد که نماینده ملت و دین است.

هوش مصنوعی: آن عارف برجسته‌ای که در عصر خود، درک و شناخت عمیقی دارد، مانند او کسی را نمی‌توان یافت که از عمق معرفت، گوهری خالص و ناب استخراج کند.

هوش مصنوعی: جان و جهانی که می‌شناسیم، در حقیقت نتیجهٔ شناخت و معرفت اوست. زمانی که او از این دنیا می‌رود، این جان و معرفت نیز از تن و وجود انسانی دیگر خارج می‌شود.

هوش مصنوعی: من مانند بلبل غمگین و نالان هستم، چرا که گل بستان معرفت به خاطر وزش شدید باد فنا پژمرده شده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که میزبان، جان و جسم خاکی دارد، هیچ‌کس را در مقام مهمانی مانند او در شناخت و معرفت ندیده‌ایم.

هوش مصنوعی: همواره عقل کامل به دنبال مایهٔ زندگی بعد از مرگ است و تو از سفرهٔ نعمت او، نان دانایی را به دست آوردی.

هوش مصنوعی: کسی که به عارف بودن او پایبند نیست، به سیر و سلوک و تلاش برای شناخت و معرفت او توجهی ندارد.

هوش مصنوعی: زمانی که شناخت و فضیلت از بین برود، دیگر فرماندهی که نیکویی و بزرگواری را به جا آورد و سلطانی که دانش را بشناسد، وجود نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: به این معناست که ارزش و قیمت ملت و دین در سایه رهبری و هدایت حق، مشخص و روشن می‌شود؛ مثل دلیلی که راستگویی و صداقت را نمایان می‌سازد و روحی که در مسیر حقیقت راهنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: چون چیزی در این دنیا پایدار نیست، بنابراین وجود ندارد.

هوش مصنوعی: این دنیا مثل یک محل فرار است و جای واقعی استراحت و ماندن نیست؛ پس از خود بایستی جدا شوی و هر چه داری را رها کنی.

هوش مصنوعی: امروز فرصتی را که داری غنیمت بشمار و کاری انجام بده، زیرا فردا به جایی خواهی رفت که دیگر فرصتی برای عمل کردن نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: از دست نوشندگان خوش‌سخن، عشق و شوقی بگیر که مستی عشق نه تنها موقتی نیست، بلکه به هیچ وجه به زوال نمی‌انجامد.

هوش مصنوعی: وقتی تقدیر مانند تیر از کمان سر می‌خورد، جان‌ها از آن می‌گریزند و دیگر جایی برای آرامش وجود ندارد.

هوش مصنوعی: رفتن دوستان در کنار تو و غفلت از آن، به نظر می‌رسد که تو حتی به فکر رفتن آنها هم نیستی و در خواب و بی‌خبر از واقعیت به سر می‌بری.

هوش مصنوعی: به حال و وضعیت قطب و پیشوای عالم نگاه کن، در هیچ زمان دیگری برای تو ارزش و اعتباری وجود ندارد.

هوش مصنوعی: به ارزش و اهمیت ملت و دین توجه کن، زیرا زمانی که این ارزش‌ها از بین می‌روند، ناراحتی و اندوهی عمیق در دل مردم باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر دوست جانش را از جدایی به سختی می‌بیند، دل غمگین نشو، گمان نکن که ما در این مسئله بر حق نیستیم.

هوش مصنوعی: ما چون در عشق او پیرو او بوده‌ایم، بنابراین در کارهای خود به خاطر او جلا و رونق می‌دهیم.

هوش مصنوعی: در غیاب آفتاب، چهره آن سایه‌ای که به خدا شباهت دارد، از گلوله‌ای به رنگ آبی لطمه می‌خورد.

هوش مصنوعی: ما با اشک چشمانمان دریا را طغیانی از خون ایجاد می‌کنیم و از آن انسان عبور را با زورق انجام می‌دهیم.

هوش مصنوعی: وقتی که خون دل مانند شرابی در مژه‌هایمان نشسته، به آرامی در چشمانمان می‌نوشیم و این لحظه را با چشم انتظار سپری می‌کنیم.

هوش مصنوعی: زمان به راه departure و سفر خود می‌زند و ما همچنان در گرداب نادانی به برپایی پرچم و نشانه‌ها مشغولیم.

هوش مصنوعی: چه حسرتی بزرگ!

هوش مصنوعی: این بیت به منزله بیان احساس یا تفکر شاعر درباره موضوعی خاص است. به نوعی می‌خواهد بگوید که در دنیای عشق یا زندگی، تجربیات و احساسات عمیق‌تری وجود دارد که فراتر از ظواهر و ظاهر مسائل است. ممکن است بر روی موضوعاتی چون عشق، غم، یا زندگی تأمل کند و بیانگر یک نوع نگرش عاطفی یا فلسفی باشد.

هوش مصنوعی: آه، چقدر دنیا به دور ما می‌چرخد و مشکلات زندگی ما را احاطه کرده است.

هوش مصنوعی: زمانی به او شک داشتم اما حالا یقین دارم که این گونه است...

هوش مصنوعی: باد اجل همچون نسیمی سرد، چراغ شرع را که نورانی است، خاموش کرد و خاک فانی را به دامن خود کشید، سپس آب دین را به آرامی در دل خود فرو برد.

هوش مصنوعی: ابن یمین که از آب حیات دانش و علم خود زنده است، بهتر این است که او را پس از این ننگرند.

هوش مصنوعی: در سال 733 هجری، که از هجرت پیامبر بزرگ اسلام گذشته بود، رویداد مهمی رخ داد که به عنوان افتخاری برای پیامبر و پیامبران دیگر محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که شب فرا رسیده و ماه نوزدهم در حال تاریکی است، مقصود از آن ماهی است که به نام "جمادی اول" شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: مولا بهاء، رهبر و نماینده ملت و دین، به همراه حوریانی در بهشت، در قصری زیبا و دلنشین قرار گرفت و با آنها هم‌نشینی کرد.

هوش مصنوعی: امیدوارم دارالسلام، جایی برای زندگی و آرامش باشد و در سایهProtection و رحمت خداوند قرار گیرد.