هوش مصنوعی: به نام خدا، چه باغی زیبا و خوشایند که همچون بهشت برین، دل را شاد می‌کند.

هوش مصنوعی: سر و صدای او به اندازه‌ای خوشایند و دلپذیر است که هر کس از آن بهره‌مند شود، جانش تازه و پرانرژی می‌شود.

هوش مصنوعی: غبار اطراف درب آرامگاهش به لطف نسیمی ملایم، مانند بوی خوش مشک تولید می‌کند که از ناف آهو به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر در دل کسی عشق و احساس باشد، همانند بوی خوش موکن و بخور است؛ و اگر کسی فریاد کند، نشانی از ناله و دردش می‌دهد.

هوش مصنوعی: از درخشش دل، مانند ماه کامل است که به مانند خورشید، تاریکی‌ها را از وجود خود دور می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی می‌تواند به رازهای آسمان پی ببرد که جهان را چون جام جم، بازتاب دهد و ببیند.

هوش مصنوعی: وقتی سقف او سایه‌اش را بر سر بگسترد، چه نیازی به سایه‌ی فرشته هست؟

هوش مصنوعی: ساختمان‌های او به شدت زیبا و دل‌نشین هستند، چرا که معمارشان تنها با لطف و رحمت خداوند طراحی شده است.

هوش مصنوعی: آسمان از دیدن این سرای آباد شگفت‌زده می‌شود وقتی می‌بیند که زمین در آرامش است و همه‌چیز در نظم و سکون قرار دارد.

هوش مصنوعی: این مکان را نمی‌دانم که آیا خانه‌ای عادی است یا بهشتی. و در عین حال، نمی‌دانم که آیا این بهشت است یا خانه‌ای ساده.

هوش مصنوعی: نسیم خوشایند او همیشه در فضا پخش است و عطر دل‌انگیزی به محیط می‌بخشد.

هوش مصنوعی: دل و روح درویش باید همچون نظر و اندیشه صاحبش باشد، زیرا حقیقتاً دل‌سوز و نیکو است.