هوش مصنوعی: شبی اتفاقی برای من رخ داد که در آن با فردی زیبا و دلنشین ملاقات کردم، کسی که شبیه یک پری بود.

هوش مصنوعی: ما از ابتدای شب با هم به عشق و خوش گذرانی مشغول شده‌ایم و در این راستا خود را شبیه وامق و عذرا، دو عاشق معروف، می‌دانیم.

هوش مصنوعی: ناگهان آن ماه روشن که چون چهارده شب در آسمان می‌درخشد، دلم را به بازی عشق واداشت و در آرزوی باختن احساسات خود گرفتار شدم.

هوش مصنوعی: مهره را از کیسه بیرون آورد و بساط را گستراند، به او پنج ویژگی داد و خود را نیز معرفی کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که دستانی نرم و معطر بر روی کعبه‌ها کشیده می‌شود، از دل سنگینی که مانند فولاد سخت است، صدایی بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: چه لذتی در بازی فارد وجود دارد که آن همه ظرافت‌ها را به نمایش می‌گذارد. هیچگاه شیرینی و زیبایی آن لحظات از یادم نمی‌رود.

هوش مصنوعی: من برای او دل و جانم را فدای عشقش کردم و او از روی محبت، چند بوسه به من هدیه داد.

هوش مصنوعی: او ده هزار تدبیر و فریب دارد تا در بازی اندوخته‌هایش را بیشتر از دست بدهد. همچنین نکته‌ها و زیرکی‌های زیادی برای بیان معنای خود دارد.

هوش مصنوعی: به او گفتم اگر امشب اشاره‌ای کنی، فردا در کوی تو خانه‌ام را می‌گیرم، ای فرزند حور.

هوش مصنوعی: گفتن که برای تو جایی در سر و چشمانم هست، اما من پاسخ دادم که ای ماه خدا، ای کاش عمری طولانی به تو عطا شود.

هوش مصنوعی: در میان تمام موجودات و در همه جا، هیچ‌کس را همچون او در سبک‌بار بودن و بی‌کسی و خلوص ندیدم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که داو دست به کار شود و همه چیز را به او بسپارد، بی‌کفر و طعنه بر هنر و توانایی و دستانش باد.

هوش مصنوعی: مدتی طولانی، ابن یمین از زندگی شب‌های سخت و پرمشغله خسته و ناامید بود، اما در نهایت، گره‌های زندگی‌اش باز شد و او توانست از مشکلاتش رهایی یابد.