ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا ز پیشم نازنین دلدار شد</p></div>
<div class="m2"><p>بی رخش نور و نوام از کار شد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>پوستم بر استخوان مانند چنگ</p></div>
<div class="m2"><p>چنگ گشتم ناله زیر و زار شد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>تا هوای چشم و زلف پر خمش</p></div>
<div class="m2"><p>در دماغ این دل افکار شد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>خسته آنغمزه غماز گشت</p></div>
<div class="m2"><p>بسته آن طره طرار شد</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>عکس دندانش چو بر چشمم فتاد</p></div>
<div class="m2"><p>چشم من چون ابر گوهر بار شد</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>بسکه چشمش خلق را بیمار کرد</p></div>
<div class="m2"><p>عاقبت او نیز هم بیمار شد</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>کی بود یارب که گویند آن صنم</p></div>
<div class="m2"><p>همچو روی خود نکو کردار شد</p></div></div>
<div class="b" id="bn8"><div class="m1"><p>از لبش ابن یمین گوید سخن</p></div>
<div class="m2"><p>همچو طوطی زان شکر گفتار شد</p></div></div>

شمارهٔ ۱۰۸

تا ز پیشم نازنین دلدار شد
بی رخش نور و نوام از کار شد
پوستم بر استخوان مانند چنگ
چنگ گشتم ناله زیر و زار شد
تا هوای چشم و زلف پر خمش
در دماغ این دل افکار شد
خسته آنغمزه غماز گشت
بسته آن طره طرار شد
عکس دندانش چو بر چشمم فتاد
چشم من چون ابر گوهر بار شد
بسکه چشمش خلق را بیمار کرد
عاقبت او نیز هم بیمار شد
کی بود یارب که گویند آن صنم
همچو روی خود نکو کردار شد
از لبش ابن یمین گوید سخن
همچو طوطی زان شکر گفتار شد

شمارهٔ ۱۰۶

شمارهٔ ۱۰۷

تا ز پیشم نازنین دلدار شد

بی رخش نور و نوام از کار شد

پوستم بر استخوان مانند چنگ

چنگ گشتم ناله زیر و زار شد

تا هوای چشم و زلف پر خمش

در دماغ این دل افکار شد

عکس دندانش چو بر چشمم فتاد

چشم من چون ابر گوهر بار شد

بسکه چشمش خلق را بیمار کرد

عاقبت او نیز هم بیمار شد

کی بود یارب که گویند آن صنم

همچو روی خود نکو کردار شد

از لبش ابن یمین گوید سخن

همچو طوطی زان شکر گفتار شد

شمارهٔ ۱۰۷

اطلاعات