هوش مصنوعی: عشق و چهره زیبای معشوق بر روی آسمان مانند حلقه‌ای می‌درخشد و اگر چشمی زشت و بدخواهی بخواهد به این زیبایی آسیب بزند، به حق باید دور شود.

هوش مصنوعی: بر روی چمن‌زاری که گل‌ها در آن شکفته‌اند، تصویر زیبایی از رنگ‌های شاداب به نظر می‌رسد، گویی خورشید در حال بیدار شدن از دوردست شرق است و افراز بر افراز رنگین‌کمانی را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: می‌توان گفت که خط سبز او نشانه ای از خضر دیگر است، اگرچه خضر واقعی آب حیات را از حوض کوثر می‌نوشد.

هوش مصنوعی: او در دوران خوبان زمان، زیبایی‌اش را مانند نقشی بر چهره ماه روشن نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر عشق مرا جادوگرانه نکند، پس چرا مانند طوطی، خطی زیبا بر دور شکر می‌کشم؟

هوش مصنوعی: دل مانند یوسف، در هر مکانی که برود، همراه خود جان و انرژی سلیمان‌وار را به‌دنبال دارد و باعث جمع‌آوری سپاه و قدرت می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که شب زلف‌های پرچین خود را از چهره برمی‌دارد، صبح روشن با آهی سرد از عمق جان و دل آغاز می‌شود.

هوش مصنوعی: مردم چشمم به وعده زیبایی او مانند یک هنرمند، حال من را با آب طلا و نقره می‌کشد.

هوش مصنوعی: او با خود شادی و آرامش را به روز می‌آورد و شب را بدون غم می‌گذراند، در حالی که شب تا روز، خدمتگزارش تحمل رنج و دشواری را به دوش می‌کشد.

هوش مصنوعی: هوا و فضای مجلس به خاطر عطر خوش عود بسیار دلپذیر است، اما هیچ‌کس از آتش و سوزی که در زیر خاکستر وجود دارد، خبر ندارد.

هوش مصنوعی: عشق او اگر در دل‌ها جا بگیرد، صبر و شکیبایی را به همراه می‌آورد؛ و اگر چنین نباشد، باعث می‌شود که عاشق به سرعت از آن بیرون رود.

هوش مصنوعی: از چهره‌ات روحت نمایان است، آینه جان تو را نشان می‌دهد. موهایت مانند شانه‌ای است که بر زبان در مشک خوشبو می‌کند.

هوش مصنوعی: درد و اندوه من به خاطر آرزوی رسیدن به زیبایی و ارزش اوست، که بر زمینه‌ای مانند درخشش یاقوتی درخشان کشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: تا چه اندازه خال آن معشوق زیبا و دلربا شیرین و جذاب است که اینگونه دل‌ها را به سوی خود جلب می‌کند و به کام زلف خود می‌کشاند.

هوش مصنوعی: وقتی که او با زیبایی و شکوه خود ظاهر می‌شود، مردم به شدت توجهش را جلب می‌کنند و چشمانشان به دامن او و زیبایی‌هایش دوخته می‌شود.

هوش مصنوعی: نوک مژگانم مانند یک تیر، به سوی دل تاریک و افسرده‌ام می‌زند و در دل این عشق، غم را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: سایه لطف و رحمت خداوند بالاتر از هر چیز دیگر است، و کسی که نظرش مانند پرچم و نشانه‌ای بالاتر از خورشید می‌درخشد، می‌تواند در امور مذهبی و حکومتی به دیگران کمک کند.

هوش مصنوعی: آصف دوم محمد که از نظر شرافت به عیسی شباهت دارد، دامن بلندی از عظمت را بر این چشم‌انداز فیروزه‌ای می‌افکند.

هوش مصنوعی: خضر، مجسمه تدبیر و حکمت، در دنیای پرآشوب، در برابر یأجوج و ماجوج، که نماد ظلم و فساد هستند، با قدرت و عدالتش در حال تلاش و مبارزه است. او به نوعی سد و مانع در برابر این ستمگران به زعامت اسکندر می‌باشد.

هوش مصنوعی: آدم نیکوکار و با سیرت که در نظر بدخواهان خود، مانند غنچه‌ای به نظر می‌آید، در واقع در دلش قدرت و اراده‌ای قوی دارد و همچون خنجری تیز آماده‌ی دفاع از خود است.

هوش مصنوعی: دست قدرت برای بندگی‌اش، مانند حلقه‌ای از ماه نو، در گوش آسمان نیلگون قرار می‌گیرد و به جلوه‌گری می‌پردازد.

هوش مصنوعی: تصویر روشنای او مثل آینه‌ای است که در آسمان سبز به نمایش درآمده و خورشید تازه‌ای را به دنبال دارد.

هوش مصنوعی: در پایان روز، پرنده‌ای که نماد بلندی‌پروازی و عظمت است، به خاطر تلاش و اراده‌اش با درد و رنج دل پرواز می‌کند و از افق طلایی آسمان به سوی اوج می‌رود.

هوش مصنوعی: خسرو سیارگان از روی شرم و خجالت، چون عروس‌ها که در زیر پوشش زربفت خود را پنهان کرده‌اند، چهره‌اش را می‌پوشاند.

هوش مصنوعی: زمانه به بدی و ناپایداری بر او چنگال می‌زند و او را در تنگنا قرار می‌دهد، به طوری که همچون حیوانی که با ریسمان در حلقه‌ای گرفتار شده، در محاصره‌ای سخت قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: عقل مانند دست، در کار و زندگی بر و دریا را لمس می‌کند و به ما می‌گوید که باید از دریا به سوی خشکی حرکت کنیم.

هوش مصنوعی: پس از آن، مجرا و راه فراهم می‌شود تا روزی مردم به آن‌ها برسد، زیرا رزق آن‌ها به دست کرم و رحمت الهی تعیین شده است.

هوش مصنوعی: برای ایجاد یک اثر هنری و برجسته، قدرت و اراده به کمک پهلوانان و دلاوران آمده است. همت آنها چنان قوی و بزرگ است که می‌تواند حتی آسمان را از روی زمین بلند کند.

هوش مصنوعی: یک قهرمان قدرتمند را تصور کن که زیر زین زرینش یک اسب رام و مطیع قرار دارد. او در روشنایی ماه نو به سمت جایی حرکت می‌کند و از مسیر باریک که در آسمان وجود دارد، به جلو می‌رود.

هوش مصنوعی: دوست عزیز، آن کسی که مسئول سامان‌دهی امور آسمان و کیهان است، به درگاه تو ارزش و اهمیت می‌دهد و از تو بهره‌برداری می‌کند.

هوش مصنوعی: در دل ستایش تو، مثل قلم شاعر بزرگ ابن یمین، بر صفحه‌ای سفید و خوشبو مانند کافور و عنبر، می‌نویسم و نفس می‌کشم.

هوش مصنوعی: فکر او مانند یک غواص در عمق دریا، از دل استعداد و خلاقیت خود چیزهای ارزشمندی را به سطح می‌آورد و در دنیای علم و دانش عرضه می‌کند.

هوش مصنوعی: با چنین روحیه‌ای، نمی‌توانم تمام داستان آن غم را که از چرخِ ستمگر می‌کشم، بیان کنم.

هوش مصنوعی: ای محمد، قدرت موسی در دستان تو نمایان است، پس به انصاف بگو آیا درست است که عیسی بار هر بار را به دوش می‌کشد؟

هوش مصنوعی: ای امید من! اگر روزی نجاتی ممکن باشد، جان ما را آنچه ستاره‌ها از گذشته در تقدیر ما نوشته‌اند، خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویر زیبایی از آسمان پرداخته شده که مانند عروسی با نقابی از زر و زرین درخشان، به آرامی و با ظرافت مادرانی را یادآوری می‌کند که دختران خود را زیر چادر می‌پوشانند. این توصیف به زیبایی و لطافت آسمان اشاره دارد که احساس امنیت و محبت را منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: نوعروس فضیلت، همسر خوشبختی تو باشد، زیرا مدت زمانی طولانی است که انتظار تو به سر آمده و تو به دنبال همسری چون خودت هستی.