هوش مصنوعی: آه، چه دردناک است که دل من از غم تو پژمرده و از وصال تو حتی یک لحظه آرامش نیافته است.

هوش مصنوعی: مجنون که به خاطر عشق لیلی هیچ علاقه‌ای به جان و جهانی که داشت، نداشت.

هوش مصنوعی: همواره مانند بادی، در در و دشت در حال حرکت و بی‌قرار بود و آشفتگی به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: همیشه مانند ابری در بهار، از چشمانش اشک می‌ریخت.

هوش مصنوعی: او نیز از غم خود به اندازه‌ای می‌نوشد و گاهی به حال خود توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: حال من به شدت ناآرام و غمگین است، گذشته‌ام را که مانند حال و اوضاع دردناک مجنون بود، فراموش کرده‌ام.

هوش مصنوعی: لطفاً یک نگاهی به حال و روز من بینداز، که عشق دوری مرا به زحمت انداخته است.

هوش مصنوعی: من مدت زیادی را به خاطر تو زحمات زیادی کشیدم، اما هرگز یک روز هم وفاداری و نیکی از تو ندیدم.

هوش مصنوعی: من هر روز برای تو جان می‌سپارم و تو هر لحظه به من بی‌مهری و توهین می‌کنی.

هوش مصنوعی: دوریت ای دلبر عزیزم، آرامش و شادیم را از ریشه نابود کرده است.

هوش مصنوعی: از شدت غم عشق تو، ناگهان حال شاد و خوشی به من دست داد و روحیه‌ام عوض شد.

هوش مصنوعی: دل من بدون تو در دریایی از خون غوطه‌ور شد و از حالت آرامش و امنیت خارج گردید.

هوش مصنوعی: به خودت بیا و از من دور نشو، مانند موهای خودت که نمی‌چرخانی، آرام و ثابت باش.

هوش مصنوعی: من هیچ آرزویی جز دیدن تو ندارم و برایم هیچ چیز دیگری اهمیت ندارد.

هوش مصنوعی: حجاب خود را کنار بزن و چهره‌ات را نشان بده تا ببینم و به این چشم‌برهم زدن من، امیدوار و مطمئن باشم.