هوش مصنوعی: عشق تو باعث شد که چشمم به خاطر اشک‌هایم باز شود و این عشق همچنین خواب را از چشمانم گرفت.

هوش مصنوعی: به او گفتم که در دل خود راز تو را از دیگران پنهان نگه دارم.

هوش مصنوعی: این راز میان مردم فاش شد، به خاطر چهره‌ی زرد و اشک‌هایی که نشان‌دهنده‌ی غم است.

هوش مصنوعی: حالا چه کار کنم و چه راه حلی پیدا کنم که رازی که در دل داشتم، اکنون از پرده بیرون آمده و به همه نمایان شده است؟

هوش مصنوعی: از عشق تو به شدت نگران و بی‌تابم، ای دوست، به کسی جز تو برای کمک و دل‌جویی دسترسی ندارم، ای دوست.

هوش مصنوعی: مرا دریاب که بدون دل و گرفتار هستم، و جز محبت تو هیچ‌کس به کمک من نمی‌آید.

هوش مصنوعی: تا زمانی که توانایی صبر کردن داشتم، می‌توانستم با غم و ناراحتی خود کنار بیایم.

هوش مصنوعی: عشق را با تمام سختی‌هایش تحمل کردم و کسی از دردهای من خبر نداشت.

هوش مصنوعی: وقتی صبر من در دوری تو به پایان رسید و شدت اشتیاقم از حد عبور کرد، دیگر نمی‌توانم تحمل کنم.

هوش مصنوعی: ای ماه دل‌فروز، به تو نزدیکم، این نامه را با احساس عمیق و دل‌سوزی نوشتم.

هوش مصنوعی: غم و اندوه خود را با تو در میان گذاشتم و از حال دلم که زخم خورده است، با تو حرف زدم.

هوش مصنوعی: امید دارم که حال مرا بشناسی و به خاطر محبت و وفاداری‌ات به من توجه کنی.

هوش مصنوعی: اگر با من دردی کشیده و قلبی آزرده داری، به من امیدواری بده و من را از عشق و وصالی که در انتظارش هستم پر کن.