نجم‌الدین رازی » مجموعهٔ اشعار » سایر اشعار » شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل در جهان مبند جهان یار بی وفاست</p></div>
<div class="m2"><p>تکیه برو مکن که برو تکیه بر هواست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>با او بنوش باده که باری مقرر است</p></div>
<div class="m2"><p>داده بده که سخت حریف کژ دغاست</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>مارست و چاه هر چه تو بینی زمال و جاه</p></div>
<div class="m2"><p>مسکن در او مساز که در کام اژدهاست.</p></div></div>

شمارهٔ ۵

دل در جهان مبند جهان یار بی وفاست
تکیه برو مکن که برو تکیه بر هواست
با او بنوش باده که باری مقرر است
داده بده که سخت حریف کژ دغاست
مارست و چاه هر چه تو بینی زمال و جاه
مسکن در او مساز که در کام اژدهاست

شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

دل در جهان مبند جهان یار بی وفاست

تکیه برو مکن که برو تکیه بر هواست

با او بنوش باده که باری مقرر است

داده بده که سخت حریف کژ دغاست

مارست و چاه هر چه تو بینی زمال و جاه

مسکن در او مساز که در کام اژدهاست.

شمارهٔ ۴

اطلاعات