هوش مصنوعی: خدایا، تو از حال من باخبری و می‌دانی که این ماه و سال من چگونه بیهوده سپری شده است.

هوش مصنوعی: اگر من در این دنیا کار نیکو نکرده‌ام و ثوابی به دست نیاورده‌ام، نگذارید که به خاطر خشم و ناراحتی‌ام، عذاب و آتش دوزخ را به دیگران انتقال دهم.

هوش مصنوعی: ای بخشنده و بخشاینده، ای دادگر، از سر رحمت، از گناهان من بگذر.

هوش مصنوعی: ای خدای بزرگ، نگذار آنچه که به ما تعلق دارد انجام شود، بلکه آنچه که شایسته عظمت و کبریای توست را به وقوع بگذار.

هوش مصنوعی: تو تنها معنای وجودی و حقیقت هستی، و اگر چیزی غیر از تو وجود دارد، پس آن را کجا می‌توان یافت و چه کسی است؟

هوش مصنوعی: تو بی‌نظیری و هیچ‌کس مانند تو نیست. تو خالق ماه و سال هستی.

هوش مصنوعی: مرا از درگاه خود ناامید نکن، زیرا اگر ناامید شوم، با آهی که از دلم برمی‌آید، آتش به دنیا می‌زنم.

هوش مصنوعی: از من نپرس که چگونه روبه‌روی دنیا بایستم و چه راهی را برگزینم؛ فقط بگذار که با بخشش، زخم‌های روحی‌ام را التیام بخشند.

هوش مصنوعی: تو خالق و روزی‌دهنده بندگانی هستی و تو هستی که جان خلق را از گلو بیرون می‌کشی.

هوش مصنوعی: تو پزشک و درمانگر دل‌های دردمندان هستی، پس ما را از درد و رنج رها کن.

هوش مصنوعی: ای غفور، نور رحمتت را بر ظلمت وجود من بتابان و از غفوریت تو بر من ببخشا.