هوش مصنوعی: یک خدمتکار به خاطر اینکه زودتر فرمان او را اجرا نکرده بود، بر سر او زد و گفت چرا به موقع عمل نکردی.

هوش مصنوعی: من از نعمت‌ها و امکاناتی که دارم برای خدمت کردن به تو استفاده می‌کنم، اما به این شکل که من خدمت می‌کنم، چه نوع نعمتی می‌توانم به تو تقدیم کنم؟

هوش مصنوعی: تا من تو را نبینم، دور شو. تو هم تا من را نبینی، کم‌کم از یادم برو.

هوش مصنوعی: دل من به شدت خواهان دیدار است و همچون ماهی‌ای که دور از آب است، در آرزوی آغوش و آرامش می‌جست.

هوش مصنوعی: دوست من گفت که چه بر سر ما آمده است، از این قرعه‌کشی خوشحال نبوده و نتیجه‌اش برای ما خوب نیست.

هوش مصنوعی: این بنده‌ی دیر فرمانبردار، نه به عنوان زیر دست عمل می‌کند و نه اربابش قاضی و داور اوست.

هوش مصنوعی: نگاه کن که چگونه خواجه مانند تیر به سرش فشار می‌آورد، او را در حالی که خشمگین است، از خانه‌اش بیرون می‌زند.

هوش مصنوعی: بزرگی و عظمت به کسی می‌رسد که خداوند او را مورد لطف و رحمت قرار داده باشد، زیرا همواره نعمت و نیکی از سوی اوست.

هوش مصنوعی: نه ما از فرمان‌های دیگران پیروی می‌کنیم و نه کسی به ما خدمت می‌کند؛ روز و شب، روزی ما به طور طبیعی فراهم نمی‌شود.

هوش مصنوعی: نه کسی به خاطر خشمش دیگری را از در بیرون می‌کند و نه کسی به خاطر گناهانش مجازات می‌شود.

هوش مصنوعی: چون ما عباد و بندگان او هستیم، و او خداوندی است که ما را به اطاعت خود دعوت کرده، پس جایز نیست که در انجام فرمان‌های او سستی کنیم.