هوش مصنوعی: عاشق من با چهره‌ای درخشان همچون خورشید در نیمه‌شب بدون هیچ پوششی به سراغم آمد.

هوش مصنوعی: موهای او به زیبایی بر دوشش افتاده و دل و جانم تحت تأثیر جذابیت او قرار گرفته و به حیرت و شگفتی افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: قامت او مانند درخت طوبی و نهر کوثر است و لبانش بر تنم افتاده‌اند و از غبغبش دچار تب و حرارت شده‌ام.

هوش مصنوعی: چهره او مانند آیه‌ای از سوره والشمس پر از درخشش و زیبایی بود که دل‌ها و جان‌ها را به خود جلب می‌کرد.

هوش مصنوعی: موهای او مانند شب تاریک و زیباست و با پرسش‌های او، دل ما به سوی او کشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: بر چهره‌ام نشانه‌های شادی و خوشحالی نمایان است، او با لطافتی که دارد بر زخم‌های دلم مرهمی گذاشت.

هوش مصنوعی: گفت که دوری تو با جان من چه کرد؟ من جواب دادم که از دلتنگی تو جانم به لب رسیده و از درد رنج می‌برم.

هوش مصنوعی: آن معشوق که به دلم نشسته بود و از کنارم رفته، به او گفتم: ای منبع درد و بیقراری!

هوش مصنوعی: چند شب دیگر تو را می‌بینم و می‌آیم تا از تو جوابی بگیرم، اما این بار در خواب و خیال.