بلند اقبال » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ  ۵۱ - قطعه

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مباش از این سپس در بندتحصیل کمال ای دل</p></div>
<div class="m2"><p>که کافش کاف تشبیه است یعنی مثل مال استی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>کمال وفضل را یکسو بنه رو فکر مالی کن</p></div>
<div class="m2"><p>که کس رامال اگر نبود کمال اووبال استی</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>وگر باشد تو رامالی که هرکس بیندوداند</p></div>
<div class="m2"><p>شوی مطبوع هر طبعی نه هیچت گر کمال استی</p></div></div>

مباش از این سپس در بندتحصیل کمال ای دل
که کافش کاف تشبیه است یعنی مثل مال استی
کمال وفضل را یکسو بنه رو فکر مالی کن
که کس رامال اگر نبود کمال اووبال استی
وگر باشد تو رامالی که هرکس بیندوداند
شوی مطبوع هر طبعی نه هیچت گر کمال استی

شمارهٔ  ۵۰ - قطعه

شمارهٔ  ۵۱ - قطعه

مباش از این سپس در بندتحصیل کمال ای دل

که کافش کاف تشبیه است یعنی مثل مال استی

کمال وفضل را یکسو بنه رو فکر مالی کن

که کس رامال اگر نبود کمال اووبال استی

وگر باشد تو رامالی که هرکس بیندوداند

شوی مطبوع هر طبعی نه هیچت گر کمال استی

شمارهٔ ۵۱ - قطعه

اطلاعات