هوش مصنوعی: در آن لحظه‌ای که عشق من صدای آن معشوق را نشنید و در آغوشم نبود، دل غمگین من هرگز شاد نمی‌شود.

هوش مصنوعی: موهای دلبرم چون پر هماست که اگر بر سرم سایه افکند، می‌توانم پادشاهی کنم.

هوش مصنوعی: ای نسیم، حال و احوال دلم را به معشوقم بگو، زیرا غیر تو کسی نیست که به دل او برساند، چون او تنها محبوب من است.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق تو به این حد سوخته‌ام که حتی باد هم نمی‌تواند خاکستر من را به سمت تو ببرد.

هوش مصنوعی: هیچ کس از ظلم تو آگاه نیست، و نمی‌تواند توضیحی درباره لب‌های خشک و چشمان اشکمند من بدهد.

هوش مصنوعی: دغدغه و نگرانی من به اندازه‌ای زیاد است که مانند نیشی از عقرب به من آسیب می‌زند و دلم مثل خانه‌ای پر از زنبور، مکدر و آشفته شده است.

هوش مصنوعی: من چنان از زیبایی چهره تو نوشتم که اگر کسی دفتر خاطراتم را ببیند، به باغ فردوس هم طعنه می‌زند.

هوش مصنوعی: من به خاطر لطف و محبت دوستم، خوشبختم و جای تعجبی نیست اگر روزگار به زمین بیفتد و به من توجه کند.