هوش مصنوعی: پروانه‌ای که می‌سوزد، دغدغه‌ای از سوختن خود ندارد. از او باید یاد گرفت که عشق را چگونه تجربه کرد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی مانند شمع، روشنایی و دانش را در دل دیگران به وجود بیاوری، باید خودت آتش عشق و شور را در دل درونی خود شعله‌ور کنی.

هوش مصنوعی: چشم من گویی خون گریه می‌کند و هر آنچه که در دل داشتم از بین رفته است و از این دلتنگی چیزی به یادگار نمانده.

هوش مصنوعی: جامه صبر من که در جدایی پاره شده است، فقط از دست وصل می‌توان دوباره دوخت.

هوش مصنوعی: خودت را مثل پروانه آزاد و بی‌پروا قرار بده و نگران چیزی نباش، زیرا خوش‌شانسی تو در درون این رنج و سوزش نهفته است.