هوش مصنوعی: هیچ درخت سرو هرگز میوه‌ای ندارد. چیزی عجیب و جالب این است که من در قامت دلبر، دندان‌های شیرینی را مانند خرما دیدم.

هوش مصنوعی: هرگز شیرینی‌ای مانند آنچه که در لب‌های زیبا دیدم، در هیچ میوه‌ای مثل رطب یا در شکر و عسل پیدا نکردم.

هوش مصنوعی: این زیبایی که در دل من وجود دارد، نه از شهرهای عجم می‌آید و نه در سرزمین عرب‌ها دیده‌ام.

هوش مصنوعی: شایسته است که با زیبایی و محبت خودم را راحت کنی، زیرا من در دوری و جدایی از تو درد و زحمت زیادی را تحمل کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در زمانی که ساز به صدای دلنشین درمی‌آید و تو را به وجد می‌آورد، آیا نمی‌خواهی بار دیگر در آغوش بگیرم؟ آیا زیبایی زلف توست که مرا مجذوب کرده و باعث بی‌ادبی‌ام شده است؟

هوش مصنوعی: اگر درباره زیبایی چهره‌ات حرف زدم، ناراحت نشو؛ چون من واقعاً زیبایی تو را وقتی که در تاریکی شب دیدم، احساس نکردم.

هوش مصنوعی: دیروز از شراب وصال محبوب نوشیدم و امروز حالتی شاداب و خوش را در بلندآوازه‌ای (شخصی با نام بلنداقبال) دیدم که در نغمه و خوشی به سر می‌برد.