هوش مصنوعی: ای دوست من، ای زیبای دل و دین، برخیز و شراب بده تا با هم بنشینیم و با موسیقی زندگی را جشن بگیریم.

هوش مصنوعی: وقتی با حالت پریشان موهایت مواجه می‌شوم، نمی‌دانم چرا مانند تاریکی و تنگنایی در دل احساس ناراحتی می‌کنم.

هوش مصنوعی: با چشمان زیبایت مانند شمشیری، به من حمله می‌کنی. من نیز از ابروهایت سپر درست می‌کنم و اگر جنگی در کار باشد، از دل تو به من حمله می‌کنی.

هوش مصنوعی: در موهای تو قفل و چین‌هایی را می‌بینم و برایم عجیب است که چگونه این چین‌ها با پادشاه زنگی (محبوب) این‌گونه درهم شده است.

هوش مصنوعی: عزیز من، چرا به دیگران نگاه می‌کنی در حالی که زیبایی‌ات بی‌نظیر است؟ چه افسوس که قلبی سرد و سنگی داری.

هوش مصنوعی: چرا زلف تو اینقدر بی‌ادب شده و مدام به صورت و سر تو می‌خورد و چنگ می‌اندازد؟

هوش مصنوعی: کسی که به عشق تو مشغول است، نه به دنبال شهرت و نام و نشان است و نه نگران عیب و ننگ می‌باشد، از بلندای مقام و شخصیت برخوردار است.