هوش مصنوعی: سکوت در پس نقاب به خوبی سخن می‌گوید و از غبار سرمه، صدایی خیالی به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: بی‌تو اگر مدتی در این جمع زنده‌ایم، باید گفت که مانند شمعی هستیم که با آتش سوزانده شده و ناپایدار است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که سکوت می‌کردیم، جهان آرام و بدون دغدغه بود، اما حالا که حرف می‌زنیم، مثل امواج دریا، همه جا را تحت‌تأثیر قرار داده‌ایم.

هوش مصنوعی: از نبود و عدم، بازی‌های زندگی را شروع می‌کنیم و صبح ما هم در سایه شب لبخند بر چهره دارد.

هوش مصنوعی: در این دنیا، عشق و حرص به مال و مقام، باعث می‌شود که انسان‌ها به شکلی خفت‌بار سجده کنند و خود را به زحمت بیندازند. به نوعی، انسان‌ها به جای آب و وضو، برای پاکی و طهارت از آب کثیف استفاده می‌کنند و این نشان‌دهنده‌ی ناپاکی و ضعف روحی آن‌هاست.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نباید بهزیبایی و قابلیت‌های جمعیت فخر بفروشد، چرا که هیچ‌کس نمی‌تواند از یک قطره، دریا شود یا از آن به جواهر بدل گردد.

هوش مصنوعی: ساده‌دلان از فشار و سختی‌های زندگی رنج می‌برند، در حالی که انگورهای نارس در داخل ظرف بسته شده و از پختگی و بلوغ باز مانده‌اند.

هوش مصنوعی: غیبت کردن دیگران، به ویژه در مورد ظالم‌ها، می‌تواند آسیب‌هایی به همراه داشته باشد. نباید از خطراتی که در کمین هست، غافل شد، زیرا مانند نیش عقرب، همیشه در کمین‌اند. همچنین، موفقیت‌ها و دستاوردها به طور ناخواسته ممکن است از رفتارهای ناپسند یا غیرمناسب ناشی شوند.

هوش مصنوعی: کارهای شگفت‌انگیز زمان در نتیجه‌ی بی‌نظمی و خستگی مردمی که در جریان زندگی هستند، باعث شده است که آن‌ها سردرگم و گیج شوند.

هوش مصنوعی: تپش و احساس درد ناشی از حسرت‌هایی که در روزهای گذشته داشتیم، به ما همچون صبحی که با غبار گندم پر شده است، احاطه کرده است.

هوش مصنوعی: این باغ پر از گل و غنچه‌های زیباست، شما می‌توانید در همین‌جا بوی خوش آن را استشمام کنید؛ در اینجا بیدل ما نیز دلی پریشان دارد.