هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هیچ‌کس در زندگی خود نمی‌تواند به طور دائم و بدون تغییر باقی بماند. مانند پرنده‌ای که در آسمان پرواز می‌کند، شرایط و اوضاع همواره در حال تغییر است و این تغییرات در زندگی افراد قابل‌توجه هستند. در واقع، انسان‌ها باید همواره آماده‌ی مواجهه با تغییرات باشند و در این دنیا، چیزی به عنوان ثبات مطلق وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هنگامی که هنوز به سرنوشت ناپدید شدن دچار نشده‌ای، باید با صدای بلند و با شور و احساس ناله کنی تا این‌که گروه و جمعیت به آرامی بپذیرند که تو با صدای خودت به آنها اطلاع می‌دهی.

هوش مصنوعی: اگر نور افروخته شده نتواند خاموش شود، هیچ فایده‌ای نخواهد داشت. اگر به اندازه‌ای که شمع شعله‌ور است، نتوانی با شخصیت و ارزش خود را بالا ببری، پس بهتر است که خود را کوچک نشماری.

هوش مصنوعی: در کوچه‌ای که تنها شجاعت و جسارت وجود دارد، هر روحی مانند غباری است و هیچ کس را برای اصلاح نیست. بنابراین، تو خود باید دست به کار شوی و اوضاع را بهبود بخشی.

هوش مصنوعی: بدون تلاش و تلاش برای رسیدن به خواسته‌های دل نمی‌توان به آرزوها دست یافت. حتی اگر تمام وجودت را به عشق بدهی، باز هم در این راه به بی‌هوده‌گی دچار می‌شوی.

هوش مصنوعی: نگاه من مانند شعله شمعی است که در حال کم شدن و خاموشی است. ای سرمه، به جوش بیا و به من کمک کن تا از این وضعیت نجات یابم.

هوش مصنوعی: تعداد زیاد، ناشی از تصورات غیرواقعی است. برای رساندن یک صدا به جمع زیاد، لازم است از ترفندها و دروغ‌ها استفاده کنی.

هوش مصنوعی: هر جا که فکر و اندیشه در آنجا باشد، محل حضور و آگاهی است. تا زمانی که در این فضا هستی، مانند چراغی روشن باش و خویشتن‌دار و بی‌نفسی را تمرین کن.

هوش مصنوعی: وقتی که بیدل (شاعر) در نظر می‌گیرد که نمی‌تواند از وابستگی‌ها و محدودیت‌ها آزاد شود، به او می‌گوید که حتی اگر اشک بریزد و شگفت‌زده و محصور در قفس باشد، باز هم این وابستگی‌ها را نمی‌تواند به راحتی کنار بگذارد.