هوش مصنوعی: شور و شوق فراوانی در دل صحرا به خاطر شما وجود دارد، ای صبح خیز زیبا با لبان خندان و مانند لعل درخشان شما.

هوش مصنوعی: چشم‌های آهوی وحشی مانند حلقه‌ای در گودال حیرت هستند که در حال تماشای زیبایی و چالاکی بزهای کوهی شما به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: هر جا که گل‌ها و زیبایی‌ها فراهم شود، خوشی و شادابی را می‌توان یافت. در چنین محیطی، هر لحظه لذت‌بخش و با ارزش می‌شود.

هوش مصنوعی: از صدف، مروارید بیرون می‌آید و از مغز پسته، مغز آن خارج می‌شود. زمانی که صحبت گرم و شیرین شما آغاز شود، همانند لعل (سنگ قیمتی) خندان است.

هوش مصنوعی: از فضایی پر از شادی و زیبایی بهاری، بادی به سمت شما می‌وزد و چشمان ما مانند سفالی نرم و لطیف، عطر خوش ریحان شما را جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: دیگر نمی‌توان با نادیده گرفتن ابرو، دل را شیشه‌ای و آسیب‌پذیر کرد، چون در فراموشی شما، دل به خاک افتاده است.

هوش مصنوعی: ما که بدشانس هستیم، برای خودمان یک روشنایی کوچک در دل تاریکی امیدی ساخته‌ایم، در حالی که دلمان از دوری شما می‌سوزد.

هوش مصنوعی: بستر و محل خواب من سال‌هاست که آسایش را از من گرفته است. خوابم به خاطر نقش مژگان شما تحت فشار قرار گرفته و همواره در حالت خطر و تهدید به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: ما در حالتی نابسامان و ناتوانی قرار داریم ای شتابان و پرنعمت، به امید آنکه غبار مشکلات ما به کسی مثل شما برسد و از کمک شما بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: شخصی در انتظار و آرزو برای درک حقیقتی است که به نوعی در مردگی به سر می‌برد. او می‌خواهد بداند معنای عمیق و واقعی بیان‌های شما چیست تا بتواند از آن بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: بیدل از هر دو جهان دور و از هر نوع آلودگی و غم آزاد شده است، او به منزلی ویران و خالی تعلق دارد.