هوش مصنوعی: اگر اراده و تلاشی قوی دارید، می‌توانید بر بالای دنیا بایستید و همچون چادری در آسمان، زندگی‌تان را بسازید.

هوش مصنوعی: باید بدانیم که جستجوی آسایش و آرامش برای جسم بی‌جان و فراموش شده‌ای که در دامن طبیعت قرار دارد، کار درستی نیست.

هوش مصنوعی: در محیط‌هایی که به بحث و گفتگو پرداخته می‌شود، اگر گوش‌ها شنوا باشند، و این فضا برای آرامش و آسایش نیست، بهتر است که سکوت را اختیار کنیم و زبان را بر روی لب‌ها ببندیم.

هوش مصنوعی: اگر نتوانی به قله‌ی بیستون دست یابی، می‌توانی همچنان به تلاش ادامه دهی و با شجاعت و قدرت اراده‌ات، بر مشکلات غلبه کنی. اگر در مسیر دشواری‌ها شمشیری بر سرت نباشد، می‌توانی با تیشه‌ای که در دست داری، به پیش بروی و بر موانع فائق آیی.

هوش مصنوعی: شناسایی‌ ناشی از شهرت می‌تواند به عنوان یک عیب بزرگ به حساب آید، چرا که در نهایت، این شهرت بدون‌ معناست و فقط بر آتش ناشناسی و گمنامی می‌افزاید. پس از این همه، چگونه می‌توان انتظار داشت که به تعالی و شناخته شدن دست یابیم؟

هوش مصنوعی: پس از این، زندگی خود را به طور مطلوب به دست می‌آورید، مانند شعله‌ای که از خاکستر بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: سرزمین فنا مانند مکانی است که در آن، نوشیدن از بقا و زندگی جاودان امکان‌پذیر است. با یک اشاره ساده، به سمت ساحل بروید و از دریای زندگی لذت ببرید.

هوش مصنوعی: ما از عشق و زیبایی لاله‌روان آسیب دیده‌ایم و مانند شمعی در حال سوختن هستیم که بر سر قبرمان باید یادبودی قرار داده شود.

هوش مصنوعی: در مجالس ما فقط صدای خوش مطرب به گوش می‌رسد و هیچ چیز دیگری اهمیت ندارد. ای ساقیان، فقط کافی است دستی به ساز بزنید و گردن مینا را پر کنیم.

هوش مصنوعی: بی‌قراری به مانند اشک است که از چشم‌ها می‌ریزد؛ باید بر دل‌های شکسته و داغ‌دار حلقه‌ای بزنید تا نشان‌دهنده‌ی آن درد باشد.

هوش مصنوعی: اگر افسوس و حسرتی وجود نداشته باشد، دیگر نگران و دلتنگی نیست. امروز را غنیمت بشمارید و از زندگی لذت ببرید، چرا که فردا هنوز در دست نیست.

هوش مصنوعی: اگر دل شکسته‌ای آه بلند بکشد و این آه به صورت موزون و دلنشین به گوش کسی که عاشق است برسد، تأثیر عمیقی خواهد داشت.