هوش مصنوعی: اگر تو خشمگین شوی و بار سنگینی بر روزها بگذاری، عقل، صبح را هم از شب تاریک تر خواهد کرد.

هوش مصنوعی: اگر در دل نداشته باشی که چیست، بگذار تا من بگویم؛ چون چرخ زمان بدون اراده تو یک قدم پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: زخمی که تیغ تو به دل‌ها می‌زند و قدرت بردباری‌ات، تأثیرش بر روی زمین باعث می‌شود که هر جنبشی به آرامش در آسمان‌ها منجر شود.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، زندگی مانند چرخ نیلوفری می‌چرخد و می‌خندد. مانند گلی که بر کنارت نشسته و از شادی، گویی به تو جامی هدیه می‌دهد، درست همانند نرگسی که بر زمین قرار دارد.

هوش مصنوعی: زمانه چنان است که دشمنان آدمی او را در دام خود گرفتار می‌کنند، و وقتی که او از غم و اندوه به سختی می‌افتد، به او لقب بی‌ارزشی می‌دهند.

هوش مصنوعی: زمانی که خورشید به آسمان نگاه می‌کند، جایگاه تو به قدری بلند و والاست که شایسته است تا نام تو بر آن گذاشته شود.

هوش مصنوعی: لوح محفوظ که برگ‌هایی از قدرت و سرنوشت دارد، بر اساس فرمان تو نوشته می‌شود و هرکس که در این مسیر ناکام بماند، در واقع بر اساس همان دستور تقدیر شده است.

هوش مصنوعی: گوش کن که شمشیر زحل، کینه‌ات را به نوعی بر گردن کسی می‌اندازد که باید به بهرام پاسخ‌گو باشد.

هوش مصنوعی: اگر کار دشمن تو راست و درست به نظر برسد، نگران نباش. این را بدان که او هر زمان ممکن است با نیرنگ و حیله‌ای، تو را به زحمت بیندازد.

هوش مصنوعی: این غزل به توصیف زیبایی‌های یک باغ و گلستان می‌پردازد. در آن اشاره‌ای به این است که برای حفظ زیبایی و دلپذیری این فضای دلنشین، نباید اجازه داد که افکار منفی و ناپسند مانند خار، به آن آسیب برسانند. به نوعی، پیامی درباره اهمیت دوری از افکار منفی و حفظ رویکرد مثبت در زندگی است.

هوش مصنوعی: در دوران تو، کارهای درست و منصفانه به خوبی انجام می‌شود و مشکلات و آشوب‌ها در زمان حکومت تو در حالت آرامش و سکون باقی می‌مانند.