هوش مصنوعی: بالای مقام اوحدالدین، که همه جا از محبتش برخورداریم، مانند کسی است که در خدمت او هستیم، مانند چشمه‌ای که آب زندگی را در خود دارد.

هوش مصنوعی: بر روی این کاغذ که به رنگ نیلگون است، نشان‌دهنده زمین است که اراده او، مشاوری برای آسمان و شاهی که در وضعیت بحرانی قرار دارد، به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: خصم او به خاطر حسدی که به قلم و نوشته‌های ارزشمندش دارد، سرش بریده شده است. دل سیاه و تیره او همچون دوات به زمین افتاده و نشان از دلخوشی ندارد.

هوش مصنوعی: خداوند کوچکترین بندگانش را مورد خطاب قرار می‌دهد و گاه فضل و رحمتش بر آسمان می‌تابد، مانند ماه و عطارد که بر زمین‌های نیل و فرات می‌درخشند.

هوش مصنوعی: اجرام آسمانی تحت تأثیر تابش زیبای او قرار گرفته‌اند و پایه‌های زمین به خاطر صبر و تحمل او ثابت و استوار مانده‌اند.

هوش مصنوعی: من دچار مشکلاتی هستم که از تب و بیماری ناشی از صفرا ناشی می‌شود و به همین دلیل حال و روز خوبی ندارم. با وجود این بیماری، می‌توانم در وضعیت نامشخصی از سلامت بودم.

هوش مصنوعی: دور از آن نقطه‌ی درخشش و عظمت، حال او به قدری تغییر کرده که نمی‌توانم حتی او را بشناسم، انگار که از چهره‌های دختران باشد.

هوش مصنوعی: در این دشواری‌ها تنها از ستایش او مدد می‌طلبم و در این بدبختی‌ها تنها از مقام او نجات می‌خواهم.

هوش مصنوعی: من آماده‌ام برای درمان مشکلاتم، جز دو چیز که به دست نمی‌آید. اگر او توجهش را به من معطوف کند، ممکن است تغییراتی ایجاد شود.

هوش مصنوعی: یکی از اشعار من تلخ و ناگوار است، مانند سر دو ترش؛ اما شعر دیگری که دارم شیرین و خوش است، مانند واژه تو که حاکی از طعمی لذت‌بخش و شیرینی است.