هوش مصنوعی: آن شخصی که در این دنیا به جز تلاش و زحمت چیزی را نمی‌تواند به دست آورد.

هوش مصنوعی: هیچ کس جز افرادی ناآگاه نمی‌تواند از بزرگی و لطف او بی‌خبر بماند. تنها کسانی که به درک عمیق نرسیده‌اند، از این محبت و لطف دور خواهند ماند.

هوش مصنوعی: در حضور او، جماعتی که روحی سبک و آزاد دارند، به ارزش بلندترین قله‌ها اهمیتی نمی‌دهند.

هوش مصنوعی: کسی که به دنبال منافع شخصی خود باشد و نتواند به دیگران اعتماد کند، نمیتواند انتظار داشته باشد که از او محافظت کنند.

هوش مصنوعی: سخن کسی می‌تواند تأثیر عمیق و شگرفی داشته باشد، به گونه‌ای که حتی قدرتی مثل اژدها هم از آن تحت تأثیر قرار می‌گیرد. این قدرت کلام توانایی داشتن گنج‌های با ارزش و نادر را نیز نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: زمانی که حرف‌های خوب و محبت‌آمیز دیگران بر زبان نیاید، زبان خودش به حقیقت آنچه در دل دارد، اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: به بی خردی، نباید به بزرگان اینگونه اتهام زد.

هوش مصنوعی: این دو کلپتره پاسخ‌های زیادی دارند، اما جایی برای بیان آن‌ها نیست.

هوش مصنوعی: ای کاش می‌دانستی که هنرمندان با استعداد، هنر خود را در میان بی‌خیالی و بی‌توجهی رها نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در بالای قله قرار گیرد، با او انصاف را در میان نیاورند.

هوش مصنوعی: تا وقتی که زبان به شدت به چالش کشیده نشود، کسی نانش را در دهان نمی‌گذارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در ستایش دیگران کوتاهی کند و به اندازه کافی از آن‌ها تعریف نکند، لقبش را به طور کامل نمی‌گیرند و به او به طور کامل احترام نخواهند گذاشت.

هوش مصنوعی: کسی که در حضور او قرار می‌گیرد، سرش را به زمین نمی‌گذارد و در مقابلش فروتنی نمی‌کند.

هوش مصنوعی: اگر در دل گل سوسن نیز چیرگی و قدرتی وجود داشته باشد، نمی‌توان آن را به آسانی نادیده گرفت و از کنارش گذشت.

هوش مصنوعی: اگر در آسمان، خورشید با تیزی و قدرت خود بر سر من نتابد، پس تخت و مقامش چه ارزشی دارد؟